A dangerous drug is killing my beautiful boy.

Het boek Beautiful Boy is geen roman, maar een op ware feiten gebaseerd verhaal, aangevuld met herinneringen en informatie over verslaving, over drugs en over afkickmethodes. Journalist David Sheff doet in dit boek verslag van de verslaving van zijn zoon Nic. Maar dat niet alleen. Hij gaat in zijn verhaal helemaal terug tot aan de kindertijd van Nic en zelfs nog verder terug, naar zijn eigen jeugd en adolescentie. Ook hij zelf blijkt regelmatig geëxperimenteerd te hebben met drugs. Alleen liep dat bij hem goed af, hij raakte niet verslaafd.
We vallen midden in het verhaal: David maakt zich voor de zoveelste keer zorgen over Nic wanneer hij niet op de afgesproken tijd arriveert, wat betekent, volgens hem, dat het weer mis is, dat Nic een terugval heeft. Hierna probeert David het verhaal van de verslaving van Nic chronologisch te vertellen.
David is getrouwd met Vicky en al spoedig krijgen zij een zoon Nic. Niet veel later loopt dit huwelijk spaak. Enige tijd later hebben zowel Vicky als David een nieuwe partner en door omstandigheden komen zij zeer ver uit elkaar te wonen. David krijgt met zijn vrouw Karen nog een zoon en een dochter. Dit huwelijk is zeer harmonieus en Karen houdt van Nic net zo veel als van de twee later geboren kinderen. Nic is in alle opzichten een beautiful boy: hij kan goed leren, is sportief, is geliefd bij zijn vrienden, steelt overal de show, is sociaal voelend en empathisch. Eigenlijk is er maar een ding wat niet helemaal lekker gaat: het op en neer reizen per vliegtuig naar zijn moeder van wie hij ook veel houdt. Maar naar zijn moeder gaan betekent dat hij het gezin met David en Karen enige maanden zal moeten missen.
Nic vindt veel geborgenheid in dit gezin, hij is dol op zijn broertje en zusje – zij zijn dol op hem-.
Van wat geëxperimenteer met soft drugs, stapt hij al vrij snel over op de hard drugs om ten slotte te belanden bij meth, het meest gevaarlijke dat er bestaat. Dan begint de schier eindeloze reeks van afkicken, terugvallen, liegen en stelen, in de diepste ellende komen en weer opnieuw beginnen met afkicken, beloven etcetera. Intussen is de radeloze vader zijn onderzoek begonnen naar meth en de overlevingskansen en behandelmethodes. Daar word je niet vrolijk van!

David heeft gemeend een boek te moeten schrijven over Nics verslaving om andere mensen, ouders, verslaafden, hulpverleners en toekomstige verslaafden, een hart onder de riem te steken. De schrijfwijze is zoals je vaker ziet wanneer onderzoeksjournalisten een boek schrijven. De toon is min of meer ‘verslag gevend’. Verwacht geen literaire kunstgrepen. Het proza is duidelijk, goed te begrijpen en wordt regelmatig voorzien van citaten uit werken van andere schrijvers of uit songteksten. Deze citaten zijn bijna altijd heel toepasselijk en voegen veel toe aan het verhaal, omdat ze in een paar woorden de essentie weergeven van Davids gevoelens.
Dit boek ontroert, houdt je in spanning, zet je aan het denken en zorgt ervoor dat je een heel andere kijk krijgt op verslaafden en hun verslaving.