Harde actie met een 'female touch'

Taylor Rosenberg heeft de nodige ervaring met “law enforcement”. Die kennis komt haar in Sullivan’s wet goed van pas, want hoofdpersonage, reclasseringsambtenaar Carolyn Sullivan, krijgt het druk met twee “cases” tegelijk.

Allereerst wordt één van haar cliënten verdacht van verkrachting. Voordat Sullivan zich goed en wel in die zaak heeft kunnen verdiepen, wordt een tweede zaak op haar bureau gelegd; die van Daniel Metroix, een veroordeelde, schizofrene moordenaar.
Al snel ontdekt Sullivan dat Metroix ten onrechte beschuldigd is van een moord van drieëntwintig jaar geleden. Ze besluit hem te helpen, maar zet daarbij haar eigen leven en dat van haar kinderen op het spel.

Carolyn Sullivan laat zich niet zomaar uit het veld slaan. Als zij zich eenmaal heeft vastgebeten in een zaak, laat ze niet meer los. Het is lastig om als lezer begrip op te brengen voor het feit dat Sullivan het leven van haar kinderen in gevaar brengt om een onbekende te helpen. Ga naar huis, denk je meermaals tijdens het lezen. Een sterk ontwikkeld gevoel voor rechtvaardigheid is natuurlijk mooi, maar er zijn grenzen. De heldhaftigheid in het boek doet het in een film vast prima, maar neemt een stukje geloofwaardigheid van het hoofdpersonage weg.

Verder valt op Sullivan’s wet niets af te dingen. Het boek is goed in zijn genre, getuige ook het gegeven dat Sullivan wederom ten tonele verschijnt in Taylor Rosenbergs nieuwste boek: Sullivan’s Evidence.