Waanzinnig knap geschreven

dezelfde directheid.,

Koningsmoord opent met een citaat van Bill Clinton: ‘Politics gives guys so much power that they tend to behave badly around women. And I hope I never get into that’. Hoe wrang.

Het slechte gedrag van Gert Jacobsen, policitus en man van Linda Lykke Jacobsen, is niet naar de politieke arena terug te voeren. Natuurlijk, macht voedt macht, maar de sadistische inborst van Gert Jacobsen was er al in zijn vroege jeugd, in Tanzania, waar hij opgroeide. Naar buiten toe is Gert Jacobsen de charmante politicus van de Sociaal-Democratische Partij, een beetje stijfjes misschien, maar niet iemand die een bedreiging vormt voor een ander dan zijn partijgenoot Per Vittrup.
Thuis wacht Gerts vrouw, Linda, de vroegere Miss Denemarken, die nu geen schim meer is van zichzelf. Ze verdooft zich met alcohol om zich te wapenen tegen de klappen die gaan komen. Linda is totaal gevangen in de afhankelijkheidsrelatie die ze met Gert heeft. Ze laat zich liever bont en blauw slaan, dan het risico te lopen om Gert te verliezen.
De uitkomst van het politieke schaakspel en Gerts overmoedige avances tegenover zijn protégé Yasemin, geven Linda ten slotte de kans om zich te bevrijden. En hoe! Girlpower, zou je bijna willen roepen.

Koningsmoord is waanzinnig knap geschreven. Het verhaal kruipt je vanaf het begin onder de huid. Samen met Linda sla je haar ellendige leven gade. Verlamming, verbittering, verachting, je voelt het allemaal mee.
Koningsmoord is niet zomaar een boek. Het is een getuigenis. ‘What you see is not always what you get’. Dát is wat Linda (en schrijfster Holst) ons wil vertellen. Wat nog wel het meest verbijsterend is, is de ongekend rauwe humor in het boek. Open en bloot, dat is dit verhaal. Holst windt er geen doekjes om. Iets wat lelijk is, valt niet mooi te schrijven.

Koningsmoord doet nog het meest denken aan de beroemde Deense Dogma-films. Dezelfde beklemming, dezelfde directheid. Eén van de Dogma-regisseurs, Thomas Vinterberg (Festen), noemt Dogma een wapen tegen middelmatigheid. Dat wapen heeft Holst ook in handen. Met Koningsmoord overstijgt ze de middelmatigheid tot zover de hemel reikt.