Onderhoudende moeder-dochter-roman

“Fascinerende thriller die zich afspeelt in de internationale wijnwereld.” Dat is de belofte op de cover van Addy Kaiser’s Yquem. Een belofte die niet wordt ingelost. Allereerst ontbreekt het in het boek aan suspense. Oké, er is sprake van dreiging, maar die voel je als lezer niet. Een belangrijke reden daarvoor is het tempo van het verhaal, of beter gezegd: het totale gebrek aan tempo. Het verhaal kabbelt van wijntje naar wijntje, afgewisseld met gedachten en verhandelingen over wijn en eten, en de combinatie daarvan. Van “fascinatie” is dus geen sprake, of het moet al zo zijn dat je als lezer het water in je mond voelt lopen bij zoveel lekkers. Internationaal is de besproken wijnwereld helemaal niet. België, verder komen we niet. Bij het verhaal zijn nog een paar Russen betrokken, maar dat zijn karikaturen die de spanning niet bepaald verhogen.

Wat valt er te zeggen vóór Yquem? Het is een onderhoudend boek, maar zeker geen (fascinerende) thriller. Als je van wijn houdt, zul je misschien genieten van het boek, maar je zult geen kriebels in je buik krijgen van de ingehouden spanning. Het boek hoort thuis in de categorie “moeder-dochter-roman”. Het label “literaire thriller” is te veel eer voor te weinig inhoud.