Prachtige en goed geschreven en gedocumenteerde dubbel biografie.

Cecile en Elsa de Jong van Beek en Donk zijn de dochters van Jonkheer Jan de Jong van Beek en Donk en Gravin Anna Nahuys.
Ze groeien op in een rijk adellijk milieu en krijgen een bijzondere opvoeding.
Zo gaan ze bijvoorbeeld niet naar school maar krijgen ze thuis privé onderwijs.
Veel nadruk wordt in de opvoeding gelegd op individualiteit in de ontwikkeling.
Ze leren daardoor zelf na te denken over o.a. wat ze willen en over het leven in het algemeen.
Door dat privé onderwijs hebben ze geen vriendinnen en zijn ze in hun jeugd op elkaar aangewezen.
Ze ontwikkelen daardoor een hele sterke band.

Als ze volwassen zijn trouwt Cecile met de steenrijke ondernemer Paul Goekoop. Elsa kiest voor de hoogbegaafde en geniale componist Alphons Diepenbrock.
Echt gelukkig zijn beide huwelijken niet, eigenlijk zijn het meer platonische verbintenissen.
Tijdens haar huwelijk schrijft Cecile in 1897 de in die tijd feministische bestseller Hilda van Suylenburg.
Ook organiseert ze en wordt ze presidente van de nationale tentoonstelling voor vrouwenarbeid in 1898.
Na deze tentoonstelling heeft haar echtgenoot genoeg van haar en wil van haar scheiden.
Ze wordt door hem het huis uitgezet en ze vertrekt naar Parijs, waar ze werkzaam is als journaliste.
Het schrijven is haar als het ware met de paplepel ingegoten.
Haar moeder Anna hield dagboeken bij en was bezig de geschiedenis van haar eigen familie op papier te zetten en daarmee vast te leggen voor het nageslacht.
Ook hielden de beide zussen in hun jeugd altijd dagboeken bij, die grotendeels bewaard zijn gebleven.

Elsa begint na haar huwelijk een praktijk voor logopedie.
Haar huwelijk met Alphons wordt in het begin niet geconsumeerd.
Toch blijft Elsa hem trouw.
Pas na het overlijden van zijn moeder is hij in staat tot meer intimiteit en dan worden er uiteindelijk ook twee kinderen geboren.
Maar Alphons is haar niet trouw en gaat regelmatig naar het bordeel.


Tijdens hun huwelijk blijft hun band bestaan en onderhouden de twee zusters een intensieve briefwisseling.
Toch ontstaat er op een gegeven moment ruzie en wrijving omdat ze elkaar hun keuzes bitter verwijten.
Ook hebben ze zorgen om hun moeder Anna, die aan morfine verslaafd raakt, iets wat in die tijd in de gegoede kringen nogal eens voor kwam.

Het boek speelt zich voor een groot deel af in een interessante tijd, het fin de siècle, aan het einde van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw.
Daardoor is het tevens een goed gedocumenteerd tijdsbeeld voor de lezer.
Ook wordt het boek vergezeld van foto´s , waardoor het verhaal nog meer tot de verbeelding spreekt.
Cecile en Elsa is een bijzondere en zeer goed geschreven en gedocumenteerde dubbel biografie over een bijzonder aristocraten gezin.
Petje af voor de auteur, Elisabeth Leijnse.