Verslaafde ouders.

Anne Fleur van der Heiden heeft met haar debuut een portret neergezet over ouders, waarvan het leven bepaald wordt door drank en drugs.
Het hoofdpersonage, Noor, kijkt terug op haar jeugd.

De eerste zin van het boek geeft de sfeer in het huis van haar ouders op een typerende manier weer:
"Mijn moeder opent de voordeur en zingt lang-zal-ze leven.
In het trappenhuis voor de deuropening staan een dode plant, een vuilniszak en een pan met aangekoekt vet. Ik wuif mijn handen mee op de maat..
Las bromt mee vanuit de woonkamer. "

Noor groeit op bij een moeder en stiefvader die verslaafd zijn aan drank en aan heroïne, waarbij haar moeder ook nog eens tippelt om aan geld te komen.
Dat dit geen normale jeugd is, spreekt vanzelf.
Noor heeft al van jongs af aan geleerd voor haar moeder te zorgen en ervoor te zorgen dat hun leven zo goed als mogelijk doorgaat.
Wat ze ook heeft geleerd is om te gaan met onvoorspelbaarheid.
Gedurende deze jeugd leert ze zichzelf weg te cijferen en eigenlijk op te offeren voor haar moeder en stiefvader.
Dat dit gevolgen heeft voor de manier waarop ze later in het leven staat en keuzes maakt spreekt vanzelf.
Het heeft consequenties voor de relaties die ze aangaat en de manier waarop ze bijvoorbeeld met mensen omgaat.

Wanneer Noor achtereenvolgens haar werk en haar relatie verliest, glijdt ze langzaam weg in een depressie en lijkt het erop of ze haar moeder achterna gaat.

De schrijfstijl in Klaproos is goed, beeldend, met oog voor detail en voor menselijke verhoudingen.
Van de Heiden toont gedetailleerd en met rake observaties hoe het eraan toe gaat in dit disfunctionele gezin.
Het boek is een goed geschreven debuutroman over het leven van mensen aan de rand van de samenleving.
In de gevolgen van deze jeugd voor het verdere leven van Noor zelf, had meer diepgang aanwezig mogen zijn.
Ook moeilijk te begrijpen is het feit dat haar ouders nauwelijks tot geen moeite doen van hun verslaving af te komen en dat Noor dit tamelijk kritiekloos schijnt te begrijpen.
"Verslaving is een ziekte, daar kun je niets aan doen."
Dat komt wel heel defaitistisch over en doet geen recht aan de mensen die wel moeite doen van hun verslaving af te komen en daarin succesvol zijn.
Al met al een interessante coming-of -age roman.