Met wat raadseltjes creëer je geen thriller

Na een reis van drie jaar met de Beagle III wonen de wetenschappers Jansen en Tawkins een zevendaags symposium over Darwin en evolutie bij. Dan slaat een seriemoordenaar toe. Elke dag van het symposium wordt een wetenschapper vermoord, waarbij via raadsels aanwijzingen voor de volgende moord worden achtergelaten. De eis van de moordenaar is dat de wetenschappers publiekelijk de evolutietheorie afzweren. Maar of dat de daadwerkelijke reden is?

Een boek over Darwin dat bij uitgeverij Kok uit Kampen verschijnt; dan weet je dat de evolutietheorie niet voor zoete koek wordt aangenomen. Predikant Kåre Skuland stelt daarin niet teleur. Zijn personages laten het gedurende het boek niet na om elkaar op de zwakke en onbewezen plekken van die theorie te wijzen. Dodelijke selectie  lijkt voornamelijk een kapstok voor Skuland om zijn eigen ideeën rondom het ontstaan van het leven aan op te hangen. Om het enigszins behapbaar te maken voor het publiek is daar een misdaadverhaal omheen geweven met een plot van bedenkelijk allooi. Op de derde plaats komen de bordpapieren karakters, die ondergeschikt zijn aan de plot en soms onlogisch moeten handelen om deze gaande te houden.

De meeste spannende scènes en bijbehorende dialogen zouden niet misstaan in een aflevering van Bassie & Adriaan. Skuland denkt zich te kunnen meten met de grote namen. De personages haasten zich door Londen aan de hand van allerlei codes en raadsels alsof ze in een thriller van Dan Brown zitten. Aan het eind durft Skuland het zelfs letterlijk aan om één personage zich in de slotscène van Agatha Christies toneelstuk ‘'The mousetrap'’ te wanen. Diverse aanwezigen worden afgewerkt als verdachten, waarbij verschillende motieven opeens uit de lucht komen vallen.

Tussendoor kan Skuland het niet laten om naar de bijbel te verwijzen. Dat gebeurt op kleine schaal zoals ‘handen wassen in onschuld’ en iemand verraden met een kus. Maar het komt ook opvallender voor, zoals de moorden en de duur van het symposium die het ritme van de scheppingsweek volgen. En wat te denken van de hoofdpersonages Adam en Eve die elkaar ontmoeten en op pad gaan om hun onschuld te bewijzen?

Skuland laat met Dodelijke selectie  zien dat dingen inderdaad niet als vanzelf ontstaan als je wat brokstukjes bij elkaar gooit. Met wat raadseltjes, speciale locaties en een hoop effectbejag creëer je niet automatisch een goede thriller.