Veel bijvoeglijke naamwoorden, veel dialoog

De Spaanse auteur David Monteagudo (1962) is een laatbloeier. Deze gewezen heftruckchauffeur begon pas rond zijn veertigste verhalen te schrijven. De 'psychothriller' Einde is zijn debuut.

Een aantal vrienden heeft ooit een weekend in een berghut doorgebracht en destijds afgesproken dat over 25 jaar te herhalen. Een van hen heeft die afspraak onthouden en ervoor gezorgd dat exact een kwarteeuw later iedereen zich weer verzamelt, ook al lopen de meesten niet over van enthousiasme. Tijdens de reünie wordt duidelijk dat één gast niet is komen opdagen, een jongen waar ze destijds iets vreselijks mee uitgehaald hebben en die als bijnaam de Profeet heeft. Dan beginnen er mysterieuze dingen te gebeuren: de stroom valt uit, mobieltjes en auto's weigeren dienst... Ten einde raad besluit men op pad te gaan om hulp te zoeken in de bewoonde wereld. Alleen is die bewoonde wereld er niet meer. De enige levende wezens die ze tegenkomen zijn dieren. Ondertussen verdwijnen ook de leden van de groep een na een op onverklaarbare wijze.

Onverklaarbaar is ook van toepassing op alles wat er in het boek gebeurt. David Monteagudo geeft geen enkele verklaring voor wat dan ook. Niet voor hoe opeens de stroom uitvalt of de mobieltjes en auto's het niet doen, niet waarom alle mensen opeens van de aardbodem verdwenen zijn, niet op welke wijze de leden van de groep verdwijnen of welke streek er vroeger met de Profeet is uitgehaald. Als dat een horrorboek moet zijn, zoals op de kaft vermeld staat, dan heeft de auteur zich er wel heel gemakkelijk van afgemaakt.

Behalve de geheimzinnige verdwijningen gebeurt er niet bijster veel in het boek. Monteagudo beschrijft geregeld de omgeving met veel bijvoeglijke naamwoorden. En verder is er vooral veel dialoog tussen de personages die niet zoveel kenmerken meekrijgen en daardoor nogal gemakkelijk verwisselbaar zijn.

Het gebrek aan actie zal wel de reden zijn dat de flaptekstschrijver heeft besloten om in de samenvatting zelfs zaken te noemen die pas in de laatste tien bladzijden gebeuren. Normaal is dat een doodzonde, maar dit boek kan daardoor niet verder verpest worden.