Klopt op alle vlakken

‘Het was een vrij rustige nacht, tot die blote vrouw hem probeerde te vermoorden’. Zo’n beginzin intrigeert gelijk al. Een taxichauffeur komt op een nacht een blote vrouw tegen die niet meer voor rede vatbaar is en onder het bloed zit. Diezelfde nacht wordt het vreselijk toegetakelde lichaam van een jonge homoseksueel gevonden. Als de voetafdruk van de vrouw bij de vermoorde man gevonden wordt, lijkt het erop dat de dader gevonden is, maar rechercheur Frank Blackburn merkt al snel dat er een paar kleinigheden niet kloppen en dat de waarheid vreemder is. En daar blijft het niet bij. De vrouw wordt naar een psychiatrische opvang gebracht en komt onder de hoede van psychiater Michael Tolan. Deze psychiater krijgt zelf al te maken met problemen. Tolans vrouw is een jaar geleden vermoord. Destijds leek het erop dat zij het achtste slachtoffer was van de seriemoordenaar Vincent die nooit opgepakt is. Een jaar later wordt Tolan door Vincent opgebeld. Hij beschuldigt Tolan ervan dat hij zelf zijn vrouw heeft vermoord en het heeft doen lijken op een moord van Vincent. Of Tolan dat een jaar later alsnog recht wil zetten.
Vals ritme is zo’n zeldzaam boek dat op alle vlakken klopt. Browne laat de lezer continu meeleven met de gedachtengangen van de diverse, kleurrijke personages. De stijl van die gedachten past hij goed aan bij de verschillende figuren, zoals de lompe, sarcastische rechercheur, de serieuze en paranoïde psychiater en de jonge agente die hoopt dat ze opgemerkt wordt door haar grote voorbeeld.
De plot zit goed in elkaar en de actie en de gebeurtenissen zijn goed gedoseerd. Maar bovenal is het razend spannend. Vals ritme is een boek dat je niet meer weg kunt leggen voor je het uit hebt.
Daar moet wel bij gezegd worden dat de lezer enige bovennatuurlijke zaken moet kunnen aanvaarden. De titel van het boek (die ik overigens beter gekozen vind dan de oorspronkelijke titel) verwijst naar het Ritme, een soort hartslag die ervoor zorgt dat oneffenheden uit het verleden weer in balans worden gebracht. Een oude dakloze die bevriend was met de blote vrouw is de enige die het ritme aanvoelt omdat hij de spookverhalen van vroeger kent. Zoals te verwachten is er niemand die enig geloof hecht aan het geraaskal van een zwerver over ‘kinderen van de trom’ die nog iets af te rekenen hebben.
Vals ritme is het tweede boek van Browne en het eerste dat in vertaling uitkomt. In juni is zijn derde boek verschenen. Wat mij betreft laat uitgeverij Mynx die ook zo spoedig mogelijk in vertaling uitbrengen.