Is de toekomst van onze samenleving kleurloos?

Hava, het hoofdpersonage, is een kleurloze. Dit is een ziekte waarmee zij is geboren. Om te overleven heeft zij kleurstofampullen nodig, die zij in het kastje op haar rug moet stoppen. Het maken van deze ampullen is een kostbaar proces en de samenleving is verdeeld in hoeverre de ‘gewone’ mensen hiervoor op moeten draaien. De hoeveelheid kleurlozen neemt steeds meer toe en de verwachting is dat er uiteindelijk meer kleurlozen zijn dan ‘gewone’ mensen op aarde. Dit betekent dat er steeds meer ampullen nodig zijn en dit kan niet worden bekostigd door de maatschappij. Daarnaast ervaart Hava het leven als kleurloze niet als prettig in verband met alle lichamelijke ongemakken die zij door deze ziekte ervaart. Zij sluit zich aan bij een radicale groep die strijdt voor een samenleving zonder kleurlozen en ze besluit om het concept van haar kastje om te laten zetten naar concept M. Dit betekent dat zij stopt met het toedienen van ampullen met alle gevolgen van dien..

Romeijn heeft met deze fictieve ziekte toch knap de reacties op actuele thema’s vanuit de samenleving weten te verwerken. In plaats van kleurloosheid kun je allerlei maatschappelijke thema’s invullen. Daarnaast is het verrassend dat het hoofdpersonage ‘radicaliseert’. Toch had ik meer van het boek verwacht, omdat de politieke ontwikkelingen en de autorit in verhouding een groot deel van het verhaal innemen en de spanning hierdoor wordt weggenomen. Hierdoor kabbelt het verhaal af en toe wat voort en ontwikkelt het boek zich niet spectaculair. Neemt niet weg dat het wel leuk is om te lezen.