Nog beter dan het eerste deel

In dit vervolg op hoe overleef ik alles wat ik niemand vertel zijn Rosa en haar vrienden nog steeds in Portugal. Ze zijn helemaal gelukkig op hun zelf gecreëerde paradijs: de geheime tuin. Maar dan loopt alles anders dan gedacht en gehoopt. Kunnen ze wel in de geheime tuin blijven wonen of is er toch een eigenaar? Loopt de zwangerschap van Esther verder goed? En hoe zit het met de liefde?

Dit is het tweede deel en ik moest er even inkomen omdat ik wat dingen uit het eerste deel vergeten was maar al gauw zat ik er weer helemaal in. Het is wel echt belangrijk dat je het eerste deel gelezen hebt voor je dit deel gaat lezen anders snap je er niet veel van.

Ook in dit boek staan er wel veel thema’s centraal. Jezelf en elkaar (echt) leren kennen, vriendschap, liefde, rouw, doorbreken van patronen, geldzorgen en risico’s nemen. Dit zijn allemaal thema’s die voor de meeste jongvolwassenen onder ons zeker bekend voor zullen komen. Dit vind ik ook zo goed aan dit boek het sluit echt aan bij waar wij als jongvolwassenen mee te maken kunnen krijgen. En het is echt op de hoe overleef ik manier geschreven wat het extra leuk maakt. Want wie heeft nu niet als puber alle hoe overleef ik boeken gelezen over Rosa die dan ook in de puberteit zit.

Ik moest wel even wennen aan het ‘zweverige’ aspect in dit deel. Personage Joya is erg bezig met energie voelen en handopleggingen. Ik heb hier zelf niet veel mee en het nam best veel ruimte in, in het boek. Aan de andere kant waren er ook andere karakters in het boek die er net als ik weinig mee hebben. En ik denk dat Francine vooral ook wil laten zien dat wie je ook bent en wat je ook doet het goed is wie je bent en je elkaar gewoon kunt respecteren. Want ook al hadden ze niet veel met het ‘zweverige’ iedereen respecteerde het wel. En eigenlijk vind ik dat wel iets heel moois wat ik heel erg naar voren vond komen in dit boek. En wat er in deze maatschappij eigenlijk vaak wel ontbreekt, elkaar gewoon accepteren hoe iemand is zonder oordeel.

Ook het stuk waarin Francine de nadruk legt op voice dialogue, de overtuiging dat je meerdere ‘stemmen’ in je hebt die je helpen maar ook kunnen dwarszitten vond ik persoonlijk echt een mooi stuk om te lezen. De struggles waar Rosa tegenaan loopt en hoe hierop ingegaan wordt door Esther door middel van die voice dialogue vond ik erg leerzaam voor mezelf. Ik denk dat veel jongvolwassenen en ook volwassenen hier nog veel van kunnen leren. En de manier waarop het in het verhaal voorkomt vond ik erg mooi en las fijn weg.

Ik heb denk ik nog meer genoten van dit boek dan van het eerste deel. Echt een aanrader en kan niet wachten op het derde deel.