Een kabbelende rivier

Via een Hebban Leesclub heb ik De Rivier van Ben McGrath gelezen. Ik was heel nieuwsgierig door de achterflap: een waargebeurd verhaal over een heel bijzondere man, Dick Conant, die duizenden kilometers over Amerikaanse rivieren heeft gevaren in zijn kano. Dat klinkt veelbelovend én het boek begint ook veelbelovend. McGrath ontmoet Conant toevallig en raakt gefascineerd door deze bijzondere man die al zo'n 20 jaar aan het varen is; altijd alleen. In die 20 jaar heeft hij de nodige avonturen meegemaakt en McGrath besluit in zijn beroep als journalist een stuk over hem te schrijven. Later wordt Conant opeens vermist. En dan gaat het boek wat mij betreft zwalken en kabbelen: de schrijver gaat op zoek naar Dick Conant door met veel mensen in gesprek te gaan die de kanovaarder in de vele jaren op het water zoal heeft ontmoet. Maar eigenlijk komen daar weinig echt bijzondere verhalen uit. Iedereen vindt het een aimabele man die ze bewonderen om zijn doorzettingsvermogen en daarmee zijn excentriciteit vergeven. Het geeft een beeld van Amerika aan het water, maar levert verder geen boeiend boek meer op.
Daarbij staat het boek echt vol met anglicismen en dat leest ook niet echt lekker. Kortom: leuk verhaal, maar voor mijn gevoel had er zoveel meer in gezeten.