Een niet afgeronde puzzel van gedachten en gevoelens

De reeds gepensioneerde Anne Youngson heeft haar hele leven gewerkt in de auto-industrie. Ondanks dat heeft ze zichzelf, naar eigen zeggen, altijd beschouwd als auteur.

“I always thought of myself as a writer; I loved the challenges of the job and the day-to-day business of working with other people, but I was always thinking of stories, and how I would describe what was going on around me, as if I was writing it down. Whenever I had time and a story I thought I could use, I would write it down, but I never considered this as something I could do for a living.” (Shelf Awareness)

Nu maakt ze haar dromen waar, met de wereldwijde publicatie van haar debuut Meet me at the Museum.

De Engelse Tina Hopgood woont met haar man, kinderen en kleinkinderen op een boerderij in Burry St. Edmunds. Na het overlijden van haar beste vriendin Bella, besluit ze een brief te sturen naar Professor Glob. Hij is de ontdekker van de Deense Tollund Man, het volgens het Guinness World Records best bewaart gebleven lichaam uit de ijzertijd. Het is te zien in het Museum in Silkeborg. Tina en Bella waren vastbesloten het te bezoeken maar het is er nooit van gekomen.

Wanneer de Deense museum curator Anders Larsen, wiens vrouw enkele maanden daarvoor zelfmoord heeft gepleegd, de brief aan wijlen Professor Glob ontvangt, besluit hij de brief te beantwoorden. Niet wetend dat dit zou uitmonden in een anderhalf jaar durende briefwisseling waaruit een bijzondere band zou ontstaan.

Professor Glob died in 1985. If he had still been alive, he would by now be 104 years old, which is not impossible, but is unlikely.

Anders en Tina leren elkaar dankzij de briefwisseling steeds beter leren kennen. Maar uiteindelijk leren ze vooral zichzelf steeds beter kennen. Youngson maakt de lezer deelgenoot van een reflectieproces, waarin beide personages hun eigen leven en hun eigen ideeën onder de loep nemen, zonder dat ze zich daar zelf van bewust lijken te zijn.

Wie de beeltenis van de Tollund Man kent of opzoekt, kan zich er alles bij voorstellen dat Tina dit, samen met haar vriendin, graag had willen bezoeken. De grote vraag voor de lezer is: Gaat Tina naar het museum in Silkeborg om de Tollund Man en Anders te bezoeken?

Tina en Anders zijn twee bijzondere personages, die elk op hun eigen manier worstelen met het verlies van een dierbare en het leven daarna. Youngson lijkt serieuze pogingen te hebben gedaan om de gedachtegangen van Tina en Anders zo te beschrijven dat de lezer ze echt leert kennen.                

You see, I need your letters to help me make sense of the world.

De vlotte schrijfstijl is een pré. Het past bij het verhaal en is erg toegankelijk. Wellicht passend bij een verhaal in de vorm van brieven over en weer is de oppervlakkigheid en het gebrek aan details. Het ontbreken van diepgang in het verhaal is een gemiste kans. De puzzel van menselijke gedachten en gevoelens blijft gedurende het hele verhaal bestaan, waardoor de stukjes maar niet op hun plek willen vallen. Dit zorgt ervoor dat vraagtekens ook na het lezen van het boek blijven bestaan en het overall een onaf gevoel achterlaat.