Een verhaal dat me naar de keel greep

De Italiaanse Chiara Arrighetti leidt een leven waar velen van dromen. Ze is 61 jaar en een bijzonder succesvolle modeontwerpster. Over haar privéleven heeft ze altijd gezwegen. Maar na het overlijden van haar ouders besluit ze journaliste Francesca toe te laten om haar biografie te schrijven.
In haar villa aan het Comomeer vertelt Chiara openhartig over haar leven: de oorlogsjaren in Genua, haar eerste successen in Milaan en de liefde. Aan de hand van haar dagboeken onthult ze langzaam maar zeker een diep geheim dat sinds augustus 1944, in het door nazi's bezette Italië, verborgen wordt gehouden. Een geheim dat een blijvende invloed had op haar keuzes, haar liefdesleven en haar geluk.
Ik wist niet goed wat ik van dit verhaal moest verwachten, maar wat een prachtig boek is dit. Een verhaal dat me naar de keel greep, rauw en intens, en tegelijk ontroerend mooi. Dit is zoveel meer dan een oorlogsroman. Het is een verhaal over diepe vriendschap, onvoorwaardelijke liefde, maar ook over wreedheid, ellende, verdriet en angst. Op momenten is het aangrijpend en hartverscheurend.
De personages zijn stuk voor stuk boeiend en met veel diepgang uitgewerkt. Ook de omgeving komt volledig tot leven dankzij Jerrad Hoffs beeldende en sfeervolle schrijfstijl. De emoties voelen levensecht: je ervaart niet alleen de pijn en het verlies, maar ook het geluk en de liefde.
Het verhaal kent 3 tijdlijnen, wat zorgt voor afwisseling en extra diepgang. Stap voor stap ontdek je welk verdriet en welk zwaar geheim Chiara al die jaren met zich meedraagt.
Dit boek liet me stil en emotioneel achter. Ik moest het even laten bezinken.
Ik kijk er enorm naar uit om meer te lezen van Jerrad Hoff.
Dit verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen.
Dank aan Jerrad Hoff voor het recensie-exemplaar.