Meer dan 6,8 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

heel saai

anouk-spooren 01 mei 2019
Dimitri Verhulst, een Vlaamse schrijver, liet zich enkele dagen opsluiten in een asielcentrum. Dit resulteerde in Problemski Hotel. Het boek vertelt de verhalen van de asielzoekers, wat er zich achter de schermen afspeelt, de brute waarheid en de gruwelijke levensverhalen van de vluchtelingen. Hoewel het dus een zeer goede bedoeling had, is het niet tot volledig tot uiting gebracht in het boek. Ik had er meer van verwacht. Spijtig, want het had veel potentieel.

Er waren een hoop positieve aspecten. Het begin en het einde waren het beste van het dunne boekje. De tegenstelling was goed verzonnen, in het begin trekt het hoofdpersonage een foto van een stervend kind en op het einde trekt een andere fotograaf een foto van hem. Wat een ironie.
Ook wordt er redelijk veel gebruik gemaakt van humor en sarcasme, dit hield het verhaal luchtig. Hoewel niet elk hoofdstuk aangrijpend was, waren sommige dat zeker wel. Wanneer er een conversatie was, kon je je direct inleven. Ook de vriendschappen die het hoofdpersonage opbouwt, waren pakkend.

Helaas zijn er ook veel negatieve kanten. Ik kon me niet vaak inleven. Zoals ik al zei, kon dit wel bij conversaties, maar die waren er zelden. Ook voelde het verhaal niet als een geheel. Het leek meer op een opsomming van korte verhaaltjes van de asielzoekers, aan elkaar gelijmd met slechte Pritt. Doordat sommige personages niet meer terugkeerden na één hoofdstuk, werden ze snel vergeten en was dat verhaal eigenlijk een beetje nutteloos. Bovendien waren de hoofstukken zo kort en was er geen doel, dit stoorde me aangezien ik graag een boek heb met veel inhoud, spanning en een opbouw.

Dimitri Verhulst heeft me niet laten tonen wat er zich in een asielcentrum voordoet. Ik had iets aangrijpends verwacht en kreeg een vage, korte samenvatting van wat we al wisten: vluchtelingen willen ontsnappen, zijn depressief, hopeloos en kwaad. Een thema als dit kun je niet makkelijk weergeven in een boekje van 96 pagina’s, ofwel maak je een korte documentaire, of je maakt er een echt verhaal met samenhang van. Nu is het een vaag en bijna zinloos boekje geworden.

Hoewel ik een redelijk aantal positieve criteria heb kunnen geven, blijft het negatieve er toch bovenuit steken. Net zoals de asielzoekers zich verveelden, verveelde ik me ook met het lezen van dit boek.
1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van anouk-spooren

Gesponsord

Is Liften naar de hemel van Lex Paleaux jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!

Is De nomade van Anya Niewierra jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!

Is Beladen huis van Christien Brinkgreve jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!

Is Het huis met de palm van Esther Verhoef jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!

Is De verwarde cavia terug op kantoor van Paulien Cornelisse jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!

Is Meneer Putmans ziet het licht van Hendrik Groen jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!

Een ontroerende en betoverende roman over familie, herinneringen en hoop, waarin het verleden van Libanon wordt verweven met de zoektocht van twee Canadese zussen naar hun roots. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.

Na de mysterieuze dood van haar beroemde moeder ontvangt Mackenzie brieven die duistere geheimen onthullen achter haar moeders succes. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.