Frisse literatuur met een hoopvolle boodschap

Het omgekeerde van altijd was het juli-leesclubboek van Dear Book Nerd Book Club. Het boek won met grote voorsprong de verkiezingen, want eigenlijk was iedereen heel erg benieuwd naar het debuut van Justin A. Reynolds. (Inclusief mezelf.)

Het verhaal sprak me heel erg aan omdat dit nu net een zomerboek leek, maar dan eindelijk eens met POCs. Op de Nederlandse boekenmarkt vind je zo weinig diversiteit, dus ik vond heel erg nodig dat ik dit boek las. Gewoon omdat er meer moet komen. Iedereen verdient een thuis in een boek.

Dit boek had een heel hoog romantiekgehalte en ik kan het vaak niet meer zo appreciëren, zeker als er een spetterende insta love is. Helaas was dat een beetje in dit boek zo en draaide ook echt alles om de liefde tussen Kate en Jack. Toch hield ik wel van hen als personages. Ik vond dat ze echt waren neergezet, ze deden wat ze niet moesten doen (zoals iedereen).

Daarom vond ik de herhalingen in het verhaal heel erg leuk (Jack reist telkens terug in de tijd naar hetzelfde moment wanneer Kate doodgaat), omdat de personages telkens iets anders doen, bleef het verrassend. Ik hou van de Wat als?-vragen. Op de leesclub zeiden veel mensen dat het boek saai was, maar ik vond dat niet. Ik vind het leuk om andere paden te verkennen en vind dat best spannend.

Alleen vond ik dat het einde plots gejaagd kwam. Het hoofdpersonage had het licht gezien en toen gebeurde dit en dat en dit. En plots las ik de laatste pagina. Best een fijn einde, maar jammer dat het heel erg snel gebeurde.

Bovendien vond ik de schrijfstijl echt heel fijn. Het was origineel en grappig op de juiste momenten. Ik heb me soms echt krom gelachen met de beschrijvingen van Reynolds. Helaas vond ik om sommige momenten de vertaling een beetje minder. Gewoon omdat ik er nu zo op let. Zo haat ik het woord appje uit de grond van mijn hard. Er waren nog een aantal dingen die me stoorden en ik kan er gewoon niet aan doen dat het mijn leeservaring een beetje heeft beïnvloed.

Het omgekeerde van altijd is een romantische zomerread, maar heel veel speciaals heeft het niet echt achtergelaten. Justin A. Reynolds heeft een fijne schrijfstijl, die je aan het lachen maakt. Het was niet het beste boek dat ik ooit heb gelezen, maar het was fijn.