Teleurstellend en misselijkmakend slecht

Het Schaduwjaar van Kim Liggett is waarschijnlijk het meest gehypete vertaalde boek van najaar 2019. Bij de verschijning kreeg het talloze vijf sterren-recensies en werd het ontzettend de hemel in geprezen. Toen ik er dus aan begon, waren mijn verwachtingen hoog voor dit hooggeprezen feministische boek. Ik zal meteen met de deur in huis vallen: dit was waarschijnlijk het meest teleurstellende en verkeerde boek dat ik ooit gelezen heb.

Allereerst, feminisme? Ik vraag me echt héél hard af van waar iedereen dat vandaan heeft gehaald. Oké, dit boek was weer eens een boek waren vrouwen ultra-onderdrukt werden door mannen (waar zelfs een liedje zingen helemaal verboden is, want anders werd de magie van een vrouw gevaarlijk) én oké, op het einde kan je misschien zeggen dat de vrouwen beginnen met een emanciperende beweging, maar alles daartussen? Zoveel vrouwenhaat, niet alleen vanuit de mannen, maar ook vanuit de vrouwen. Helemaal niet zo heerlijk feministisch, laat staan intersectioneel feministisch.

Je kan de plot of de boodschap van een boek zo slecht vinden, toch is er nog altijd een kans dat je de schrijfstijl wel heel goed vond. Dat vond ik dus ook totaal niet. De schrijfstijl is zo vlak, zo vaag, precies zoals dat hele boek. Het is precies alsof je een eerste zeer slechte versie van een boek aan het lezen bent.

Ook de personages waren net zo vlak als de schrijfstijl. Er komen heel wat personages aan bod, maar niemand heeft een echt achtergrondverhaal dat verklaart waarom ze elkaar zoveel pijn doen (zeker als het om de genadejaarmeisjes gaat). Bovendien vind ik heel wat personages ontzettend tegenstrijdig en hun gedachtengang is niet altijd even logisch om te volgen. Maar tja, dat zal wel aan het slechte water liggen, niet?

Bovendien (en dat vond ik dan eigenlijk nog het ergste) zat dit boek boordevol plotgaten en worldbuildingfouten. Er zaten zoveel, maar echt zoveel onvolmaaktheden in het boek dat je als lezer er zo makkelijk uit kan pikken. Ik zal je ze nu niet verklappen, want als je het boek gaat lezen zijn ze echt spoilers, maar echt: ZO VEEL FOUTEN EN ONLOGISCHE VAGE DINGEN IN DIT BOEK! ZO VEEL ONJUISTE EN NIET-GERESEARCHTE DINGEN!

Tot slot wil ik je nog graag eens vertellen dat ik het zo beu ben om boeken te lezen waar vrouwen elkaar de grond in boren. Echt waar. En dan nog eens boeken zoals deze die totaal naast de nagel slaan en niet eens de moeite gedaan hebben om een goede wereld uit te werken waar al die wreedheden tenminste logisch zouden zijn.

Kijk, ik ga dit boek aan niemand aanraden. Je ziet misschien wel de talloze vijf sterren-recensies, maar als je echt goed leest én nadenkt, zit er heel wat fout. Dit boek is inderdaad memorabel, maar niet op de goede manier. Ik raad je aan om ergens anders je geld aan te spenderen.