Leest als een trein

Ik was even gestopt met deze serie omdat de boeken erg op elkaar begonnen te lijken. Maar nu werd het wel eens tijd om verder te lezen. En ik was even vergeten hoe fijn ze weg lezen. Lekker hoog tempo, korte hoofdstukken.

Ook het verhaal was weer spannend en vol psychologische elementen. Helen Grace was in het begin nog een beetje een duister gekweld persoon dat was in dit deel wat minder. Maar toch zijn er weer nieuwe ontwikkelingen in haar verhaallijn die me blijven boeien.

Ik was toch al niet iemand die graag gaat kamperen maar dit is toch wel doorslaggevend. Het sfeertje in het bos, de kwetsbaarheid van slapen in een dun tentje. Het is iets wat je me niet snel meer gaat zien doen.

Het gruwelijkheidsniveau ligt weer hoog met de bekende grafische beschrijvingen. Het was weer lekker spannend en ik was toch weer verrast door het einde.