Lezersrecensie
Mooi oorlogsverhaal
Voor de leesclub “De boekenreizigers’’ olv Erna Eikhoudt mocht ik de historische roman “De laatste lente aan de Seine” van Jeroen Kuypers lezen. Het verhaal speelt zich af in Parijs tijdens de Tweede Wereldoorlog tussen juli 1943 en augustus 1944.
De cover van het boek straalt rust uit. De eifeltoren in de mist. De dame op de cover staat in een nette jas en hoedje op. We zien haar rug. Het lijkt een rijke dame te zijn. Door de oorlogsvliegtuigen die overvliegen zie je dat het een oorlogsverhaal moet zijn en natuurlijk aan de tekst die op het boek staat.
“Dus u wist dat het Joden zijn?” Ze haalde haar schouders op. Iedereen weet toch dat de meeste Joden uit Parijs moeten vertrekken? Daar hebben mijn man en ik niets mee te maken. Wij zijn zelf onze woning kwijtgeraakt in Boulogne, toen de Wehrmacht de Atlantikwall ging uitbreiden. Mijn man heeft daar een aannemersbedrijf en…. “ En Hij werkt voor ons?’ onderbrak de majoor haar.
Doordat de joodse Elise Calmann getrouwd is met markies Armand Rohan-Polduc voelt zij zich veilig voor de Duitse bezetters in Parijs. Als er dan toch een huiszoeking plaats vindt wordt zij tegen alle verwachtingen toch meegenomen naar een concentratiekamp in Drancy. Haar beroep is kunsthistoricus en dat blijkt voor de Duitsers goed uit te komen. Zij moet de geroofde Joodse kunst gaan beoordelen op hun waarde. Daardoor wordt ze niet doorgestuurd naar een vernietigingskamp. Max van Trettlow, een duitse majoor die in de oorlog zijn arm kwijtgeraakt is, moet huizen controleren of ze eventueel te gebruiken zijn voor de Duitsers. Hij is hier, niet blij mee. Dan komt hij in aanraking met mensen die Hitler willen afzetten. Elise en Max ontmoeten elkaar bij een ontsnappingspoging van Elise. Lukt het ze om Hitler af te zetten?
Jeroen Kuypers is historicus en journalist. Zijn schrijfstijl is prettig en beeldend. Ik waande mij in Parijs. De angst is goed te voelen. De karakters van de personen zijn goed omschreven en dat is zo bij de “goede” maar ook bij de “slechte” Het is een roman gebaseerd op waargebeurde feiten zoals de MÖbel Aktion, een nazi-plundering waarbij Joodse huizen leeggeplunderd werden. Je wordt aan het denken gezet door dit boek. Wat zou je zelf doen? Kies je voor je eigen veiligheid? ik raad iedereen aan dit boek te lezen.
De cover van het boek straalt rust uit. De eifeltoren in de mist. De dame op de cover staat in een nette jas en hoedje op. We zien haar rug. Het lijkt een rijke dame te zijn. Door de oorlogsvliegtuigen die overvliegen zie je dat het een oorlogsverhaal moet zijn en natuurlijk aan de tekst die op het boek staat.
“Dus u wist dat het Joden zijn?” Ze haalde haar schouders op. Iedereen weet toch dat de meeste Joden uit Parijs moeten vertrekken? Daar hebben mijn man en ik niets mee te maken. Wij zijn zelf onze woning kwijtgeraakt in Boulogne, toen de Wehrmacht de Atlantikwall ging uitbreiden. Mijn man heeft daar een aannemersbedrijf en…. “ En Hij werkt voor ons?’ onderbrak de majoor haar.
Doordat de joodse Elise Calmann getrouwd is met markies Armand Rohan-Polduc voelt zij zich veilig voor de Duitse bezetters in Parijs. Als er dan toch een huiszoeking plaats vindt wordt zij tegen alle verwachtingen toch meegenomen naar een concentratiekamp in Drancy. Haar beroep is kunsthistoricus en dat blijkt voor de Duitsers goed uit te komen. Zij moet de geroofde Joodse kunst gaan beoordelen op hun waarde. Daardoor wordt ze niet doorgestuurd naar een vernietigingskamp. Max van Trettlow, een duitse majoor die in de oorlog zijn arm kwijtgeraakt is, moet huizen controleren of ze eventueel te gebruiken zijn voor de Duitsers. Hij is hier, niet blij mee. Dan komt hij in aanraking met mensen die Hitler willen afzetten. Elise en Max ontmoeten elkaar bij een ontsnappingspoging van Elise. Lukt het ze om Hitler af te zetten?
Jeroen Kuypers is historicus en journalist. Zijn schrijfstijl is prettig en beeldend. Ik waande mij in Parijs. De angst is goed te voelen. De karakters van de personen zijn goed omschreven en dat is zo bij de “goede” maar ook bij de “slechte” Het is een roman gebaseerd op waargebeurde feiten zoals de MÖbel Aktion, een nazi-plundering waarbij Joodse huizen leeggeplunderd werden. Je wordt aan het denken gezet door dit boek. Wat zou je zelf doen? Kies je voor je eigen veiligheid? ik raad iedereen aan dit boek te lezen.
1
Reageer op deze recensie
