Lezersrecensie
Cockleberry Bay
Ik zie je in Cockleberry Bay gaat verder waar Het winkeltje van Cockleberry Bay geëindigd is. Het leven van Rosa is nog steeds onstuimig, haar karakter belemmerd haar dusdanig dat ze erg aan zichzelf begint te twijfelen. Ze heeft veel lieve mensen om zich heen maar het lijkt wel of ze zich geen raad weet met het aangaan van hechte vriendschappen. Dit is ontstaan door haar verleden en ze moet hard knokken om haar leven op de rails te krijgen.
Als je in het leven niet zeker weet wat je moet doen, kun je het beste niks doen en niks zeggen. Dan komt het antwoord vanzelf.
Als lezer ben je getuige van het proces waar Rosa doorheen moet, ze maakt een ontwikkeling door die invloed heeft op haar verdere leven, je gunt haar alle geluk van de wereld. Rosa is een echte flapuit, ze reageert vaak impulsief en moet dan negen van de tien keer voor haar daden op de blaren zitten, aan de andere kant zorgt dit er ook voor dat ze erg sociaal en behulpzaam kan zijn, het is de kunst om daar een goed evenwicht in te vinden, en hoe ze daar mee aan de slag gaat heeft May zowel gevoelig als grappig weten neer te zetten.
Door je onderliggende gevoelens te identificeren, waarschijnlijk een enorme angst om iemand van wie je houdt kwijt te raken, kunnen veel ruzies voorkomen worden. Zelf had ik dat maar al te graag iets eerder in mijn leven geleerd.
De hele bevolking van Cockleberry Bay is begaan met haar en er gebeurt weer van alles. Ik vond dit tweede deel nog net iets sterker dan het eerste deel, de personages zijn inmiddels bekenden geworden en je voelt de genegenheid. Er is nog Nicola May meer variatie aangebracht in de onderwerpen die de revue passeren, ik voelde me soms echt geraakt door de gebeurtenissen.
Reikhalzend kijk ik uit naar het derde en afsluitende deel van de Cockleberry Bay trilogie met Rosa en haar teckel Hot in de hoofdrol, want ook Hot is een ware charmeur die zijn eigen plan trekt, wat een heerlijk beest, zou bijna zelf een teckel gaan kopen.
Ik zie je in Cockleberry Bay krijgt van mij 4,5 ster.
Als je in het leven niet zeker weet wat je moet doen, kun je het beste niks doen en niks zeggen. Dan komt het antwoord vanzelf.
Als lezer ben je getuige van het proces waar Rosa doorheen moet, ze maakt een ontwikkeling door die invloed heeft op haar verdere leven, je gunt haar alle geluk van de wereld. Rosa is een echte flapuit, ze reageert vaak impulsief en moet dan negen van de tien keer voor haar daden op de blaren zitten, aan de andere kant zorgt dit er ook voor dat ze erg sociaal en behulpzaam kan zijn, het is de kunst om daar een goed evenwicht in te vinden, en hoe ze daar mee aan de slag gaat heeft May zowel gevoelig als grappig weten neer te zetten.
Door je onderliggende gevoelens te identificeren, waarschijnlijk een enorme angst om iemand van wie je houdt kwijt te raken, kunnen veel ruzies voorkomen worden. Zelf had ik dat maar al te graag iets eerder in mijn leven geleerd.
De hele bevolking van Cockleberry Bay is begaan met haar en er gebeurt weer van alles. Ik vond dit tweede deel nog net iets sterker dan het eerste deel, de personages zijn inmiddels bekenden geworden en je voelt de genegenheid. Er is nog Nicola May meer variatie aangebracht in de onderwerpen die de revue passeren, ik voelde me soms echt geraakt door de gebeurtenissen.
Reikhalzend kijk ik uit naar het derde en afsluitende deel van de Cockleberry Bay trilogie met Rosa en haar teckel Hot in de hoofdrol, want ook Hot is een ware charmeur die zijn eigen plan trekt, wat een heerlijk beest, zou bijna zelf een teckel gaan kopen.
Ik zie je in Cockleberry Bay krijgt van mij 4,5 ster.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Bianca
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
