Broeierige spannende thriller die je in zijn greep houdt

Vera van Beers (1974) wint de derde prijs in de verhalenwedstrijd De donkere dagen die De Crime Compagnie in 2019 organiseert. In 2021 wint ze met haar verhaal Scherven in Parijs de eerste prijs, opnieuw een verhalenwedstrijd georganiseerd door De Crime Compagnie. In 2020 wordt haar thrillernovelle Als de waarheid sterft uitgegeven door uitgeverij Godijn. Vervolgens verschijnt in 2023 haar thriller Onheilspad bij De Crime Compagnie, gevolgd door Blauwe tranen in 2025.
Iris Blom was misdaadverslaggever in Nederland maar nadat haar moeder overlijdt besluit ze naar Curaçao te verhuizen om daar te gaan werken voor Bulletin Curaçao. Na een gemiste kans wordt ze gezet op Sport en Evenementen, dat voelt als een degradatie voor Iris. Maar dan mag ze tot haar vreugde verslag gaan doen voor het North Sea Jazz Festival, interviews met alle artiesten, backstage aanwezig zijn etc. Wanneer op een dag de roadie verdwijnt van haar favoriete band Blue Girls en er vervolgens meerdere vreemde gebeurtenissen plaatsvinden kan Iris haar misdaadjournalistiek niet negeren en gaat op onderzoek uit. Wat volgt is een hoop gepuzzel en uitzoekwerk en de vraag is maar of iedereen hier wel zo blij mee is.
Vera van Beers neemt haar tijd om het verhaal op te bouwen, af en toe een twist maar ze zorgt ervoor dat je als lezer net niet het draadje kunt lospulken om zo de waarheid te ontrafelen.
De spanning is broeierig aanwezig, net als de sfeer op het eiland en intensiveert zich naar het einde toe.
De karakters zijn ietwat oppervlakkig, echt heel veel komen we niet te weten over ze.
Juist door de broeierige spanning en de vlotte schrijfstijl wordt je het verhaal ingetrokken en pas losgelaten nadat je de laatste woorden hebt gelezen.
Blauwe tranen is een broeierig spannende thriller die je in zijn greep houdt.
Mijn dank aan Vrouwenthrillers en De Crime Compagnie waarvoor ik dit boek mocht lezen en recenseren.