Mooi jeugdboek dat ook interessant is voor volwassenen en zeer geschikt is voor de schoolbibliotheek.

Femmie van Santen heeft met dit boek een prachtig verhaal neergezet over de belevenissen van een kind in een azc.
Lucine is van Armeense afkomst en heeft een klein broertje. Nadat papa door zijn werk als journalist in de gevangenis is terechtgekomen, is mama met hen samen naar Nederland gevlucht. Een onbekend en onbeduidend klein landje dat niet meer is dan een stipje op de wereldkaart. Ergens aan het einde van de wereld. Tenminste, zo voelt het voor haar na de lange vermoeiende reis.
Met veel inlevingsvermogen vertelt de auteur over de impact die het plotseling weggerukt worden uit wat Lucines leven is kan hebben en alles wat op zo’n azc op haar af komt.

De auteur heeft zelf tien jaar op een azc gewerkt en heeft zich laten inspireren door een gezin dat zij daar leerde kennen. Dit boek is uitermate geschikt om op te nemen in de schoolbibliotheek.