Teleurstellend

Tja, wat zal ik over dit boek zeggen? Ik heb het uitgelezen, maar een paar keer de neiging gehad ermee te stoppen.
Laat ik het zo zeggen: ik ben beter gewend van deze auteur.
‘Een kamer aan zee’ heeft twee verhaallijnen: die van Kim die na de dood (en na later blijkt het overspel) van haar geliefde zichzelf van een klif wil storten, maar gered wordt door een oude dame: Janet. Deze dame is ongeneeslijk ziek, heeft een kleinzoon waarop ze erg is gesteld, aan wie ze vraagt voorbereidingen te treffen voor haar uitvaart. Een van die voorbereidingen betreft voorlezen van een dagboek van een paar generaties oud dat in een oude kist ligt.
Op zich een leuk idee van de auteur om op die manier een andere verhaallijn te introduceren. Die tweede verhaallijn is echter maar zo summier dat er bar weinig van terecht komt. Als lezer voel je je teleurgesteld, want er wordt maar heel weinig verteld van een geschiedenis die op zich veel potentie heeft. Het komt echter nauwelijks uit de verf. Ook blijkt nergens uit dat het verhaal ook maar iets met de familie van Janet te maken heeft. Zelf zegt ze dat niet te weten.
Des te vreemder is het als pas in de epiloog de kleinzoon terloops vertelt dat zijn grootvader dezelfde achternaam had als de hoofdpersoon in het dagboek, en bovendien ook vuurtorenwachter was, net als hij. Dat had wel wat eerder duidelijk mogen worden en het is niet erg geloofwaardig dat Janet dit heeft verzwegen.

Verder komen er een paar storende eigenaardigheden in voor. Een daarvan: de de echtgenoot van de vrouw uit het dagboek klaagt erover dat zij ‘maar niet zwanger wordt’, terwijl ze maar een maandje getrouwd zijn. Beetje vreemd.
Verder heeft de auteur het over ‘porridge’, terwijl wij dat gewoon ‘pap’ noemen. Blijkbaar stond dit ook zo in de oorspronkelijke taal (Duits) Iemand in 1813 noemt zichzelf ‘een stoorzender’ terwijl die uitdrukking toen echt niet bestond. De radio was nog niet eens uitgevonden…
En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Samengevat: ‘Een kamer aan zee’ stelde mij teleur. Een wat oppervlakkig verhaaltje dat niet erg uit de verf komt. De verhaallijn uit het dagboek heeft echter wel veel potentie en verdient het om verder uitgewerkt te worden, maar moest het helaas doen met slechts een paar bladzijden waarin uiteindelijk weinig gebeurt.

*Extra noot over het ebook: ik las dit op mijn Kobo ereader en het dagboek bleef een zeer smalle kolom waarin maar twee regels stonden. Ik kon dit niet wijzigen. Dat was natuurlijk niet prettig lezen.