Liefde, maatpakken en misverstanden

Rozemarijn is best tevreden met haar leven. Hoewel ze haar studie nooit heeft afgemaakt, heeft ze het prima naar haar zin in haar baan bij een maatpakkenbedrijf. Samen met collega en vriendin Yasmin vormt ze een hecht duo. Daarnaast heeft ze een levendige vriendengroep die zichzelf, veelzeggend, ‘Katjelam’ noemt, je kunt dus wel raden wat ze graag samen doen.

Maar terwijl de jaren verstrijken, kiezen steeds meer vrienden voor een rustiger leven met vaste relaties, kinderen en hypotheken. Ook haar beste vriendin Nikita is toe aan de volgende stap: ze gaat trouwen. Hun contact is de laatste tijd wat verwaterd, Nikita lijkt Rozemarijn zelfs te ontwijken, maar toch wordt Rozemarijn benaderd door Nikita’s schoonzus Mindel om te helpen bij het organiseren van het vrijgezellenfeest.

Dat biedt meteen alle ingrediënten voor een heerlijke feelgoodroman:
• Fake dating: Rozemarijn heeft een date nodig voor de bruiloft, en misschien is Magnus daar wel voor te porren...
• Een chaotisch vrijgezellenfeest: een dramatische planning, een onhandelbare vriendinnengroep en de nodige botsingen.
• Ceremoniemeester Mindel: tussen hen klikt het onverwacht goed. Een nieuwe vriendin, of misschien toch meer?

Lisette Jonkman weet als geen ander humor in haar verhalen te verweven. De dialogen zijn scherp en geestig, en de appgesprekken zijn zó herkenbaar dat je af en toe hardop moet lachen.

Toch begon Rozemarijn me op een gegeven moment een beetje te irriteren. Haar naïeve gedachtegang begon met op een gegeven moment een beetje te storen. Maar eerlijk is eerlijk: als een personage je zó raakt dat je je eraan ergert, heeft de schrijfster iets goed gedaan.

Toch zit er, tussen alle grappige momenten door, ook wat meer inhoud: over vriendschap, volwassen worden en het gevoel achter te blijven als de rest vooruitgaat. Hoewel het begin voor mij wat traag op gang kwam, zat ik er halverwege toch helemaal in.

"Soms moet je jezelf een beetje verliezen om te ontdekken wat liefde echt is."