Lezersrecensie
Wat als de zaak die je onderzoekt, je eigen leven binnendringt?
Honderd dagen was mijn eerste kennismaking met Emelie Schepp, en wat voor één! Deze thriller smaakt absoluut naar meer!
Rechercheur Maia Bohm is nog maar net neergestreken in Motala wanneer ze op haar eerste werkdag meteen in een complexe zaak wordt gegooid. Er wordt een zwaargewonde man gevonden, precies één jaar na de verdwijning van zijn vrouw. Toeval? Of speelt er meer?
Alsof dat nog niet genoeg is, kampt Maia ook met zorgen thuis: haar zoon Tim ligt in het ziekenhuis, in afwachting van een donorhart. Wat begint als twee gescheiden werelden, blijkt al snel akelig met elkaar verweven. Terwijl de klok tikt, wordt de druk ondraaglijk. Zal Maia op tijd alle puzzelstukjes op hun plek krijgen?
De proloog is scherp en wakkert meteen je nieuwsgierigheid aan. Schepp weet spanning en emotie op indrukwekkende wijze te combineren. Je voelt de wanhoop van een moeder, de drang van een rechercheur, en de sluimerende dreiging van een zaak die dieper gaat dan je denkt. Zelden voelde een thriller zó gelaagd: rauw en meeslepend, met momenten die je adem benemen.
En dan, wanneer je denkt dat het verhaal tot rust komt, gooit Schepp er nog een verrassende wending bovenop. De laatste hoofdstukken zijn ronduit aangrijpend, ik hield het zelf niet droog, en geloof me, dat gebeurt niet vaak.
Spanning, emotie en een verrassende plotwending: Honderd dagen heeft het allemaal. Emelie Schepp laat zien dat een thriller je ook écht kan raken.
"Tijd is haar vijand. Liefde haar drijfveer. Over wat je opgeeft, waar je voor vecht, en wat het waard is om te verliezen."
Rechercheur Maia Bohm is nog maar net neergestreken in Motala wanneer ze op haar eerste werkdag meteen in een complexe zaak wordt gegooid. Er wordt een zwaargewonde man gevonden, precies één jaar na de verdwijning van zijn vrouw. Toeval? Of speelt er meer?
Alsof dat nog niet genoeg is, kampt Maia ook met zorgen thuis: haar zoon Tim ligt in het ziekenhuis, in afwachting van een donorhart. Wat begint als twee gescheiden werelden, blijkt al snel akelig met elkaar verweven. Terwijl de klok tikt, wordt de druk ondraaglijk. Zal Maia op tijd alle puzzelstukjes op hun plek krijgen?
De proloog is scherp en wakkert meteen je nieuwsgierigheid aan. Schepp weet spanning en emotie op indrukwekkende wijze te combineren. Je voelt de wanhoop van een moeder, de drang van een rechercheur, en de sluimerende dreiging van een zaak die dieper gaat dan je denkt. Zelden voelde een thriller zó gelaagd: rauw en meeslepend, met momenten die je adem benemen.
En dan, wanneer je denkt dat het verhaal tot rust komt, gooit Schepp er nog een verrassende wending bovenop. De laatste hoofdstukken zijn ronduit aangrijpend, ik hield het zelf niet droog, en geloof me, dat gebeurt niet vaak.
Spanning, emotie en een verrassende plotwending: Honderd dagen heeft het allemaal. Emelie Schepp laat zien dat een thriller je ook écht kan raken.
"Tijd is haar vijand. Liefde haar drijfveer. Over wat je opgeeft, waar je voor vecht, en wat het waard is om te verliezen."
1
Reageer op deze recensie
