Wederom genoten

Tijdens het lezen van de eerste drie boeken uit De zeven zussen-serie vond ik CeCe niet een heel leuk personage. Ze leek me vrij dominant, met name naar haar zus Star toe. Mede daardoor was ik naar haar verhaal het minst geïnteresseerd. Maar wat blijk ik me vergist te hebben. Lucinda Riley weet in ‘Parel’ perfect uit te leggen waarom CeCe is zoals ze is én ze blijkt ook nog een hele andere kant te hebben. Ook van dit vierde deel heb ik genoten.

Net zoals in de voorgaande delen wordt het verhaal in het heden en het verleden verteld. Je gaat mee op zoektocht met CeCe naar haar verleden. Waar komt ze vandaan? Waarom is ze geadopteerd? Wat zijn haar roots? Tegelijkertijd krijg je weer iets meer informatie over Pa Salt. Zijn de verschillende adopties wel zo willekeurig als ze in eerste instantie leken? Er lijkt meer aan de hand te zijn. Maar wat…? Gevoelsmatig komen we daar pas in het laatste deel achter.

Riley weet hoe ze een boeiende roman moet schrijven. Haar boeken zijn niet voor niets zo populair. Ze verdiept zich in het verleden dat ze beschrijft, ze gaat naar de landen die in haar verhalen voorkomen en voor dit vierde deel heeft ze zelfs iemand geraadpleegd die dyslexie heeft om bijvoorbeeld de sms’jes op een geloofwaardige manier te schrijven. Heel gaaf als een auteur zich zo in onderwerpen bijt om een goed boek neer te zetten.

Het zal jullie niet verbazen als ik zeg dat ik De zeven zussen een zeer verslavende serie vindt. Op naar deel 5!