Een boeiende thriller

Het verhaal van ‘Schaduwkant’ lees je vanuit twee personages: Ellen en Wout. Ze hebben allebei een connectie met Mick. Ellen is de moeder van Mick en Wout is een vriend van Mick. Door deze manier van vertellen zorgt Sophie Wester (een pseudoniem van Sophie Fraza en Ester Ankoné) ervoor dat de lezer een zo compleet mogelijk beeld van de gebeurtenissen krijgt én dat je als lezer soms al meer weet dan bepaalde personages in het boek zelf. Interessant gekozen door de auteur. Dit zorgt voor een extra spanningslaag binnen het verhaal. Heerlijk!

Wester weet de frustratie van Ellen rondom haar puberzoon Mick goed te verwoorden. Als lezer merk je dat Ellen steeds minder grip op haar zoon lijkt te hebben, en je zou haar als het ware de juiste handvatten willen geven om haar te helpen. Je wordt hierdoor helemaal meegenomen in het verhaal. Ook Wout wordt als personage goed neergezet. Hij wil er graag bij horen, maar eigenlijk niet ten koste van alles. Zijn strubbelingen rondom de vriendengroep waarin hij zit, worden ook goed neergezet. Wat moet het soms lastig zijn om in deze (digitale) tijd een puber te zijn.

De verhaallijn over de dood van een leerling is aan de ene kant spannend, maar aan de andere kant was niet helemaal verrassend wie daarachter zat. Wester heeft hier en daar kleine hints in het verhaal verweven die je naar de dader kunnen leiden. Leuk gedaan, maar daardoor was het voor mij iets minder verrassend wie erachter zat. Al met al is ‘Schaduwkant’ een spannende en boeiende thriller die lekker wegleest.