De heilige van Ferwert

Recensie van:
De heilige van Ferwert
Bron: pagina 93
26. Wolter Reitsma
Ik zat in een buitengewoon comfortabele wagen die mij naar de televisiestudio’s in Hilversum zou brengen. Sinds een week of twee scheen men mij tegemoet te willen treden als bekende Nederlander,- de heilige va Ferwert, noemden sommigen mij – een fenomeen. Voor zolang als dat duurde natuurlijk, want niets is vergankelijker dan roem.
Een roman over een bijna-dood-ervaring
Auteur:
Jan Heutink (Den Helder 1955) is als Neerlandicus afgestudeerd aan de vrije Universiteit in Amsterdam. Zijn afstudeeronderwerp was Het laterale denken van Gerrit Krol. Hij woont met zijn vrouw en kater Mikey in Monnickendam. In 1993 debuteerde hij met de roman Solvaster en Over het zoute zand, hetgeen Gerard Reve de opmerking ontlokte dat wie op latere leeftijd pas debuteert een schrijversloopbaan wel kan vergeten. Inmiddels heeft Heutink vier romans en een verhalenbundel op zijn naam staan. De verhalenbundel Vertraagde Woede
Uitgever: Uitgeverij Gopher
Genre: roman
Wijze van lezen: paperback ontvangen voor deelname aan FB Boekentoer o.l.v. Attie Dotinga
Cover:
Vele tinten blauw. Een tweepersoonsbed in de ruimte. Witte lichtstralen die het bed lijken te verlichten. Intrigerend en nieuwsgierig makend.
Een indrukwekkende flaptekst die tot nadenken aanzet.
De auteurs informatie vind ik een waardevolle toevoeging.
Het verhaal:
“Was Reitsma werkelijk uit zijn lijf getreden of had hij dat slechts gedroomd?”
Na een ongeluk in het Friese Ferwert belandt een man zwaargewond in het
ziekenhuis. Na zijn operatie besluiten de artsen dat het verstandig zou zijn hem
in een kunstmatige coma te brengen. Tijdens de comadagen herbeleeft hij delen
van zijn verleden, maar hij komt ook in aanraking met andere werelden. Later
interpreteren hij en een aantal anderen dat het hier om bijna-doodervaringen
ging. Maar bestaat dit fenomeen?
Met humor en door de ogen van verschillende personages met wie de man te
maken heeft wordt er over zijn belevenissen het jaar erna gesproken.
Mooie teksten:
Deel 1:
She said:
‘I know what it’s like to be dead
I know what it is to be sad.’
And she’s making me feel like I’ve never born
I said:
‘Who put all those things in your head?
Things that make me feel that I’m mad
And you’re making me feel like I’ve never been born.
The Beatles, ‘She said she said’, Revolver 1966
Deel 2
Allemaal hadden ze dit beeld voor zich gehad en toch hadden ze (…) allemaal iets anders gezien omdat elk waargenomen deel van de menselijke buitenwereld ook een deel binnenwereld was.
Pascal Mercier, Nachttrein naar Lissabon, vertaling Gerda Meijerink
Mijn vader zat elke avond achter het huis. Het verveelt nooit, zei hij. Het uitzicht is altijd anders.
Wim Brands, Dit is het geheim: alles is er.
Deel 3:
O hoe zou ik dan niet bronstig zijn naar de eeuwigheid en naar de bruiloftsring aller ringen – de ring van wederkeer? Nimmer nog vond ik de vrouw, van wie ik kinderen zou willen hebben, tenzij van deze vrouw, die ik liefheb: want ik heb u lief, o eeuwigheid! Want ik heb u lief, o eeuwigheid!
Friedrich Nietzsche, Aldus sprak Zarathoestra, vertaling P. Endt en Hendrik Marsman
Mijn leesbeleving:
Een zeer indrukwekkende, hartverscheurende, humoristische, spirituele en leerzame leeservaring over het onderwerp een Bijna-Dood-Ervaring. Vanuit diverse perspectieven en meningen. Meningen die onderzocht worden om onderbouwd te worden. Wat dit verhaal zo krachtig maakt en boeiend houdt is dat diverse personages vanuit de ik persoon hun eigen gedachten geen met de lezer. De personages komen meerdere malen aan het woord. Dit wordt duidelijk aangegeven boven ieder hoofdstuk. Voor mij voelde het alsof ik in de hoofden van deze personages kroop en hun gedachten en gevoelens werden daadwerkelijk de mijne.
De diversiteit aan perspectief bij zowel slachtoffer, dader, medici, de recherche, de vrouw van en een zeer interessante en intrigerende vertelling uit de oudheid met prachtige illustraties maken dat ik volledig verdween in dit verhaal en het met al mijn zintuigen beleefde.
Het is een verhaal dat letterlijk en figuurlijk uit het leven gegrepen lijkt. Wat ik ook zo knap vond dat Jan Heutink erin geslaagd is de diepgewortelde culturele, religieuze en daarbij het karakter en gedrag beïnvloedende van de mensen in Friesland. Ikzelf ben een oprjochte Friezin en ik herkende en doorvoelde dit. Jan Heutink brengt het generationele erfgoed van de Friezen en de grond waarop zij leven voel en tastbaar naar voren.
Dit verhaal is informerend, leerzaam en laat je door de visies vanuit diverse hoeken zelf je mening vormen over een Bijna-Dood-Ervaring. Persoonlijk geloof ik in een leven na de dood en ook in het fenomeen Bijna-Dood-Ervaring. Dit steunt mij en maakt dat ik niet bang ben voor de dood. Het hoort immers bij het leven.
De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt, gaan de dialoog met elkaar aan op een verdiepende, emotionele, liefdevolle, leerzame, humoristische en intrigerende wijze. Ze maken allemaal een duidelijke ontwikkeling door. Ik vindt vergeving voor daden die het daglicht niet kunnen verdragen ontzettend knap. Ik zou het zelf niet kunnen. Niet dat ik een haatdragend type ben maar ik vindt dat daden waarbij letsel wordt veroorzaakt moeten worden bestraft. Te meer omdat iemand dan inzichten krijgt dat zoiets echt niet kan en er wellicht voor een volgende keer lering uittrekt.
Jan Heutink schrijft op een prettige, beeldende en metaforische wijze. Ik merkte tijdens het lezen dat hij zich terdege verdiept heeft in het onderwerp. En het dan vanuit zoveel diverse horen belichten vind ik bewonderingswaardig.
In de plot komen alle verhaallijnen samen. Het nawoord met daarin de literatuur waaruit dit verhaal mede voortkwam vind ik een waardevolle aanvulling.
Ik lees en recenseer graag meer van Jan Heutink.
Mijn beoordeling:
Ik geef 5 sterren.
Dit is een overtuigend en geloofwaardig verhaal. Met veel vaart, diepgang, humor en beeldend beschreven. Vanuit diverse optiek en personages geschreven maken dat je geboeid door blijft lezen.
Mijn complimenten aan Jan Heutink.