De Huns

Recensie van:
De Huns
Het mysterie
Soms zijn dingen onverklaarbaar. Soms kun je het beter zo laten. Maar als je op zoek gaat naar de waarheid, graven in het verleden, dan moet je de gevolgen accepteren. Tijdens zijn vakantie in de rustieke oer-provincie Drenthe doet de jonge archeoloog Danny de Vries een mysterieuze ontdekking. Een raadsel niet van deze wereld. Een ontdekking die zijn leven dramatisch en voorgoed zal veranderen.
Deel 1
Auteur :
Edward C. Petrovics
is geboren in Noordwijk (1961). Na diverse opleidingen in 1978 aan het werk gegaan bij Staatsbosbeheer Hollands Duin. In 1998 vanuit hobby (lokale radio en drive-inshow) zijn bedrijf Multi Wave Video gestart en in 1995 Regionale televisie Kanaal 7 Bollenstreek TV opgericht. In 2003 verhuisde Edward met zijn partner Edwin naar een mooi plekje in het Drentse Zwinderen. Tot op de dag van vandaag runt Edward twee professionele audiovisuele bedrijven (AVC Support en QledX Nederland BV) Zijn ultieme droom is ooit het maken van een bioscoop waardige speelfilm. Voor een film is een verhaal nodig…
In 2011 is hij begonnen met het schrijven van De Huns, zijn debuutroman. Voor het verhaal raakte Edward geïnspireerd door de mysterieuze hunebedden, het feit dat schilder Vincent van Gogh in een trekschuit voorlangs zijn woonboerderij heeft gevaren en het 400 jaar oude boek van de omstreden Drentse predikant Johan Picardt die de oorsprong van Drenthe beschreven heeft. Al deze waargebeurde feiten zijn verwerkt in De Huns.
Dit zegt Edward zelf over dit boek:
“Vanwege mijn audiovisuele professie is een bioscoopwaardige speelfilm maken mijn grote droom. Voor een film is een verhaal nodig dus ben ik De Huns gaan schrijven.”
De hunebedden waren de eerste inspiratiebron. Het magische, geheimzinnige van deze megalitische grafkelders vormde een mysterie. Door wie en hoe zijn deze 10.000 kilo zware stenen op elkaar gestapeld? De tweede verhaallijn ontstond op basis van een 400 jaar oud boek van Johan Picardt (Coevorden 1600-1660). De omstreden dominee beschreef het ontstaan van Drenthe en de eerste bewoners, bracht alle hunebedden in kaart en verheerlijkte slavernij. Het Vaticaan was voornemens alle hunebedden te vernietigen. Dat Vincent van Gogh in een trekschuit over de Hoogeveenstervaart voorlangs de woonboerderij van Edward in Zwinderen voer, was de basis van de derde tijdslijn.
“Als ik over de eindeloze vaart kijk, zie ik de trekschuit met een pijp rokende Van Gogh voorop de plecht.”
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar paperback ontvangen van uitgeverij Swinre in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij:
Swinre
Genre:
Historische roman
Cover en flaptekst:
Een donkerblauwe cover met op de voorgrond wat mij gestapelde stenen lijken en mij gelijk doet denken aan een hunebed in Drenthe. Prachtig die sierlijke en robuuste lijnen in diverse kleuren blauw. Onderaan een tijdlijn van 1660 – 1883 – 2018. Dat geeft het een mysterieuze touch. Ook de bebouwing in silhouet is mooi. Dit loopt op de achterkant door evenals de tijdlijn. Als je het boek opendoet heb je de auteursfoto en informatie. Wat ik heel mooi en waardevol vind. Op de binnenkant van de achterflap word je geïnformeerd over een luister film. Meer informatie op www.dehuns.nl
Mooie tekst:
Tijd tikt heen, soms terug tijd als steen of als een brug tijd steekt het leven om over te doen beter streven tijd reist naar toen tijd verstikt.
Het verhaal:
Drie tijdlijnen kruisen elkaar op mysterieuze wijze bij een 5000 jaar oud hunebed. De tijdslijn van het Trechterbeker volk (3000vc), de eerste boeren en jagers in de oerprovincie Drenthe, die van de omstreden dominee Johan Picardt (1600-1670) uit Coevorden, en die van Vincent van Gogh tijdens zijn verblijf in Drenthe (Nieuw-Amsterdam 1884). De jonge archeoloog Danny de Vries (2018) ontdekt bij toeval het mysterie van de tijd en raakt daarbij verstrikt in een complot met tentakels tot in het Vaticaan.
Mijn leesbeleving:
Voordat ik met mijn eigen gezin, het gezin van mijn zusje en mijn ouders op vakantie zou gaan naar het land van Bartje in het Drentse Ees stond ik te turen voor mijn boekenkasten voor een boek dat ik mee zou nemen. Naast enkele andere boeken nam in toen dit boek De Huns mee. Dit verhaal speelt zich namelijk in drie tijdlijnen af in Drenthe. In de omgeving van Ees.
Nadat ik begonnen was met lezen voelde ik daardoor een nog een diepere verbondenheid met de personages in dit boek. Eerst maakte ik kennis met Hunze, Ems, Aa en Borg. Toen ik onderweg op de borden keek zag ik een camping Het Hunzedal in Borger, de Ems is een rivier en de Drentse Aa ken ik ook. Dankzij de bosrijke omgeving ervoer ik nog meer het mystieke en mysterieuze wat dit verhaal doordrenkt. Alsof ze allemaal meelazen over mijn schouder wat erover hen geschreven werd. Een magische ervaring.
Dat Edward in staat is om los van het feit dat het in Drenthe speelt de leden van een Trechterbeker volk zo levensecht tot leven te brengen zodat ik het gevoel had dat ik ze kon aanraken en naast ze stond dat vind ik zo knap. Die mensen leefden 3000 jaar voor Christus.
Dat laat ook zien dat hij veel ervaring heeft in de audiovisuele wereld. De schrijfstijl is namelijk zeer beeldend en filmisch. Maar ook in de tweede tijdlijn met onder andere Johan Picardt en Vincent Van Gogh komt zijn verhaal geloofwaardig op mij over. Ook vond ik het ontzettend leerzaam want veel van deze vaderlandse geschiedenis wist ik nog niet. En om dan in een leesbeleving bij wijze van spreken op een ademhaling afstand te zijn van Johan Picardt en Vincent van Gogh is fantastisch en gun ik iedere lezer.
De derde tijdslijn in 2018 met archeoloog Danny daarbij had ik hetzelfde. Al moest ik in deze tijdslijn het meeste wennen aan de diversiteit aan personages, hun karakter, gedrag en algehele voorkomen. Maar zodra dat gebeurd was het prima. Het beroep van Danny de Vries vind ik na het lezen van dit boek nog interessanter. Ook hoe hij zijn jonge kinderen betrekt bij zijn bevindingen vind ik geweldig.
Tijdens het lezen betrok ik mijn achtjarige dochter ook bij dit verhaal. Niet tot in detail. Zij wist ook veel te vertellen over de hunebedden vanuit haar herinneringen aan de geschiedenislessen op school. Geschiedenis is dan ook een van haar lievelingsvakken. Later dat weekend kwam ik erachter dat er een heel groot hunebed museum of expertise centrum in Borger is. Maar ja te weinig dagen om daar heen te gaan. Hopelijk nog eens in de toekomst. Misschien tref ik er Hunze en co wel.
Gaandeweg het verhaal zie je hoe de personen uit alle tijdslijnen met onzichtbare lijnen met elkaar in contact lijken te staan. Het verleden, heden en toekomst kijken elkaar nodig te hebben in het ontrafelen van dit mysterie. Soms was het even zoeken bij de overgangen in tijd en plaats maar over het algemeen vond ik dit een fascinerend en uniek verhaal.
Dit is een meeslepend, passioneel, educatief, mysterieus, hartverscheurend, diep gelaagd, spannend en angstaanjagend fascinerend verhaal. De weg naar de plot is vol van spanning, intriges, ontdekkingen die je op je grondvesten doet schudden maar waardoor je wel geboeid door blijft lezen. Voor mij bestond de dagelijkse wereld op moment van lezen niet. De plot eindigt in een cliffhanger maar is daarmee een krachtige springplank naar vervolgdelen.
Mijn mening:
Ik geef 4 sterren
Tijdreizen zoals je die nog nooit meemaakte. Door de vaderlandse geschiedenis. Educatief, fascinerend, mysterieus en meeslepend. Continu boeiend door een wervelwind aan gebeurtenissen.
Een beeldende en filmische schrijfstijl waardoor je als lezer eerste rang zit. Ik vind dit boek een aanrader en ik hoop dan ook dat dit boek de harten van vele lezers/recensenten mag veroveren. Dat verdient dit boek.
Edward C. Petrovics en uitgeverij Swinre hartelijk dank dat ik dit boek mocht lezen.