Grenwe

Recensie van:
Grenwe
Grenwe bestond nog niet.
‘Verzin eens wat, ‘zei ze tegen mij.
Ik haalde mijn schouders op en dacht: mooi gezegd, maar wat dan?
Schrijven is toch iets van jezelf op papier zien te krijgen. Het bleef me bezighouden. Grenwe is een verhaal waar veel eigen waarnemingen in verwerkt zijn. Ze zijn passend gemaakt in een verzonnen verhaal
Sommige dingen zijn waar. Grenwe bestaat, maar heeft een andere naam. En de advertentie voor een kroegbaas en een koning bestond ook.
Is het dan verzonnen?
Ja, het is een verzonnen verhaal met een zoektocht die me al heel lang door het hoofd speelt.
Leven op een bijna verlaten eiland
Auteur :
Gerard van Putten
(1947) is een techneut en een natuurmens. Hij houdt van oude, Engelse techniek. Daarnaast was hij een wandelaar die veel over de Veluwe heeft gezworven en ook door Engeland en Schotland, die hij elk zijn tweede vaderland noemt. Hij heeft oog voor opmerkelijke situaties. Veelal vraagt hij zich dan af: wat is hier gebeurd? Waar komt dit vandaan? Of wat is de achterliggende gedachte? Het zit opgeslagen in zijn hoofd. Hij combineert die gebeurtenissen, opgedaan in het dagelijks leven, met fictie. De onopgeloste raadsels worden in zijn verhalen verwerkt en tot een einde gebracht.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar paperback via FB Boekentoer o.l.v. Attie Dotinga en de auteur in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij:
Boekscout
Genre:
Roman
Cover en flaptekst:
Een prachtig palet aan blauwe kleuren. Bebouwing in het groen gelegen aan water. Nieuwsgierig makend en mysterieus.
Een informerende en diepgaande flaptekst.
De auteursfoto en informatie vind ik een waardevolle toevoeging.
Mooie indrukwekkende teksten:
Prepare to meet thy God
I still see you even while my eyes have left your face
The Wonder of You – Carrie Rodriguez/Chip Taylor
I still feel her even while my hands have left her waist
The Wonder of You – Carrie Rodriguez/Chip Taylor
Het verhaal:
Gedwongen door omstandigheden maakt Mick een nieuwe start in zijn leven. Niet met tegenzin. Nee, met een gouden handdruk liggen de mogelijkheden open. Hij gaat op zoek naar een mooie maar eenzame plek. Hij wil ervaren of een leven alleen, voor zover mogelijk, ook een gelukkig leven kan zijn.
Die nieuwe stap brengt veel vraagtekens met zich mee.
Een vreemde tekst boven een hoteldeur.
Een overrompelende vraag, waar een avontuurlijke ontmoeting op volgt.
Het zijn de ingrediënten die hem bezighouden en die als aders door zijn nieuwe bestaan lopen.
Mijn leesbeleving:
Nog niet eerder las ik een verhaal van Gerard van Putten. Dit is een eerste kennismaking maar zeker niet de laatste. Dit verhaal heeft mij in meerdere opzichten zeer aangenaam verrast.
Bij personage Mick had ik het gevoel alsof ik in zijn hoofd kroop. Dit gevoel zorgde ervoor dat ik de wereld door zijn ogen ervoer. Een onvergetelijke ervaring. Mick kreeg bij mij vanaf het begin de gun factor. Met enerzijds zijn gevoelige, diep filosoferende en liefdevolle aard. Maar ook zijn technische vaardigheden en zijn vernuft om in alles om hem heen mogelijkheden te zien. De drang naar rust, solitair en afgelegen levend maar toch ook zijn fascinerende en ook reflecterende mijmeringen over zijn leven delen en de wijze hoe hij dat wil leven. Wat voelt goed en wat niet.
En dat afgezet tegen een schitterend decor: het landschap van Engeland en Schotland. Daar ben ik nog nooit geweest maar nu heb ik door dit verhaal het gevoel dat ik er geweest ben. De schrijfstijl is beeldend. Dit is een diep gelaagd, meeslepend, humoristisch, puur, rauw, passioneel maar ook een hartverscheurend verhaal. Dit verhaal fileert de menselijke psyche en zet gedachten in perspectief. De personages vind ik gedetailleerd uitgewerkt. Ze gaan de dialoog met elkaar aan, prikkelen of raken elkaar, liggen elkaar of kunnen elkaar niet luchten of zien. Niets menselijks is ons vreemd.
De tochten die Mick op zijn motor maakte voelde ik zelf, de wind door mijn haren en meebewegen bij elke bocht die Mick maakte. Ik ben dan ook een liefhebber van motoren. Ik mag er graag naar kijken. Er zelf op rijden zal niet lukken door mijn NAH (ik val in slaap, ik raak overprikkeld en over gefocust en bovendien zijn mijn motoriek en evenwicht niet in orde).
De vraag die ik mezelf stelde was natuurlijk zou ik zelf op een bijna verlaten eiland kunnen leven? Voor de rust en ruimte en het ont prikkelen wel. Maar niet permanent. Ik zou mijn vaste omgeving te veel missen. En op een gegeven moment zou het me benauwen. Hoe Mick dat inventief oploste door te gaan varen of motorrijden vond ik gaaf. Dat is heel persoonlijk en voor iedereen anders.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Ik heb veel nieuwe dingen uit dit verhaal opgepikt die ik ook zeker in de toekomst zou willen ontdekken. Het ontmoeten van jezelf, nieuwe situaties en mensen. Het afscheid nemen van vastomlijnde toekomstplannen, afscheid nemen van vastgeroeste denkpatronen en daarbij horende gevoelens. Wil je je hele leven door denderen op de automatische piloot in een strak keurslijf? Of wil je rust en ruimte en wil je die voor jezelf of deel je die met een levensgezel? Wat last je deze wereld na van jezelf en hoe belangrijk is dat voor je. Pittige vraagstukken maar ook actueel.
De plot laat ruimte voor zelf initiatief. Deze vind ik mooi ingezet. Stiekem ben ik nieuwsgierig hoe het verder zal gaan met Mick. Voor mij is hij een echt mens geworden gedurende het lezen.
Gerard van Putten hartelijk dank dat ik jouw boek mocht lezen en recenseren voor FB Boekentoer o.l.v. Attie Dotinga.
In de toekomst lees en recenseer ik graag meer boeken van jou. Ik vind dat je schrijf talent hebt.