In jouw licht

Recensie van:
In jouw licht
Auteur:
Irene Kroon (1971)
woont samen met haar man, zoon, dochter en Labrador Ona in Heerhugowaard. In het dagelijks leven werkt ze als communicatie adviseur voor een grote afdeling van een Amsterdams ziekenhuis.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar paperback ontvangen van uitgeverij Hartklopper in ruil voor mijn recensie en deelname aan de door uitgeverij Hartklopper georganiseerde blogtour rondom het boek In jouw licht.
Uitgeverij:
Hartklopper
Genre:
Roman
Cover en flaptekst:
Een prachtig palet aan kleuren. Een man die fietst met een jongedame achterop. In een mediterrane aandoende omgeving.
Een indrukwekkende en informatieve flaptekst.
De auteurs foto en tekst vind ik een waardevolle toevoeging.
Mooie tekst:
When the sun is gone away
In the darkness of the night
I don't have to look too hard to see
That I'm living in your light
When I look into your eyes
It all makes perfect sense to me
I didn't know that I could feel this way
I am happy just to be
In your light, in your light
There's no shadow, there's no darkness
I don't feel alone without you
'Cause I'm living in your light
When I wake up to your face
You don't have to say that it's all right
When I feel you lying here by me
I know I'm living in your light
In your light, in your light
There's no shadow there's no darkness
I don't feel alone without you
'Cause I'm living in your light
In your light, in your light
There's no shadow there's no darkness
I don't feel alone without you
'Cause I'm living in your light
In your light Jon Allen
Het verhaal:
Floris Ferrante heeft zijn leven lekker op de rit. Hij is single, een carrière die soepel de goede kant op gaat en een hechte vriendengroep. Met zijn Italiaanse charme en Hollandse nuchterheid weet hij precies wat hij wil, totdat een nieuwe collega zijn zorgvuldig geordende wereld op z’n kop zet.
Wanneer Romée de Graaf zijn pad kruist, voelt Floris iets dat hij niet kan negeren. Maar verliefd worden op iemand met wie je dagelijks samenwerkt? Dat kan alleen maar ingewikkeld worden. Terwijl ze allebei worstelen met hun groeiende gevoelens voor elkaar, komt nieuws uit onverwachte hoek: Floris erft het eeuwenoude huis van zijn oudoom in een schilderachtig Italiaans dorp.
Onder de zon van Toscane, omringd door glooiende heuvels, geurige olijfbomen en warme dorpsbewoners, ontdekt Floris dat sommige dingen niet te plannen zijn. Soms moet je gewoon je hart volgen, waar dat je ook brengt.
Een warme feelgoodroman vol sprankelende chemie en een vleugje la dolce vita. Perfect voor lezers van Charlotte de Monchy en Jill Mansell.
Mijn leesbeleving:
Vanaf de eerste letter komt dit verhaal binnen gedenderd. De openingsscène deed mij denken aan mijn lievelingsfilm City of Angles. Alleen is de arts dan een vrouw en ga je vervolgens als kijker met een engel mee.
De overgangen van het ene naar het andere personage zijn duidelijk boven ieder hoofdstuk aangegeven. Mooi die dynamiek en het verhaal vanuit diverse perspectieven belicht. Ook de inkijk in de medische wereld vond ik leerzaam en mooi. Zo beeldend beschreven dat ik alles haarscherp zag, voelde, proefde, hoorde en rook. Dat is echt de kracht van de wijze waarop Irene Kroon schrijft.
Een verhaal met hartverscheurende, ingrijpende, keiharde gebeurtenissen die stevig reflecteerden met mijn eigen leven. Maar ook een verhaal van twee zielen een gedachte, twee handen op een buik, liefde op het eerste gezicht, passie voor je vak, ontluikende zich steeds dieper wortelende liefde. Nog nooit was ik in Italië maar door dit verhaal te lezen kon ik me onderdompelen in la dolce vita, kon ik me koesteren in de zon, leerde ik Italiaanse woorden en genoot ik van de flora en fauna.
Ook vond ik de diepere laag mooi beschreven. De verwerking na een verlies, hoe ga je om met wrok en jaloezie, hoe kweek je zelfvertrouwen na een nare relatie, hoe bouw je aan een toekomst samen? Is het altijd rozengeur en maneschijn en is het enkel dan goed? Of mag het ook flink knallen.
Dit verhaal is beeldend en filmisch geschreven. De personages zijn gedetailleerd en levensecht uitgewerkt. Je kijkt over hun schouder mee tijdens het lezen. Je volgt in hun kielzog. De dialoog tussen personages is levendig. Sommige personages sluit je in je hart anderen kun je wel wurgen. Maar daar schuilt ook kracht in. Dan is het met scherpe precisie beschreven. Dan geloof je het.
De toe werking naar de plot is vol wendingen die je eerst niet aan ziet komen. Familie banden worden uitgediept, familie geheimen onthult en vetes uitgepraat. De plot is metaforisch en emotioneel maar in de roos geschoten.
De epiloog maakt het volledig af.
Ik lees en recenseer graag meer van Irene Kroon. Zij heeft mij opnieuw betoverd.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een diepgelaagd, beeldend, filmisch, krachtig, geloofwaardig, hartverscheurend, passioneel verhaal die de diverse facetten van de menselijke interactie toont.
Een geslaagde en levensechte inkijk in de medische wereld. Alsof je zelf aan het bed staat.
Maar naast werkdruk, keiharde ritmes, protocollen, deadlines is daar ook La dolce vita in het meest schitterende licht.