In De laatste dag van de veerman vaart Nils Vik nog een allerlaatste keer zijn vaste routes met zijn veerboot over de fjord, waarbij steeds meer overleden oud-passagiers aan boord komen om hem te vergezellen naar zijn uiteindelijke bestemming.

Op een dag in november wordt veerman Nils Vik wakker met de wetenschap dat hij zijn langste tijd op aarde wel heeft gehad en dat zijn laatste dag als sterveling is aangebroken. Hij is inmiddels 68 jaar en voelt zich oud en eenzaam. Zijn vrouw Martha is jaren terug overleden en zijn dochters hebben hun eigen leven buiten de fjorden. Door de komst van een brug, al lang weer een tijd geleden, hoefde hij de mensen niet meer met zijn veerboot over te zetten naar de andere kant van de fjord. Aan de kant gezet, overbodig, alleen met zijn boot de MS Marta en alle aantekeningen die hij altijd en eeuwig van en over iedereen tijdens zijn tochten maakte.

‘De laatste dag van de veerman’ beschrijft de allerlaatste keer dat Nils zijn vaste route(s) vaart over de fjord. Die ochtend brengt hij nog een keer zijn huis aan kant, zoals hij elke dag deed en laat een briefje achter voor zijn dochters. Hij doet zijn oude, warme en dikke jas aan en trekt de deur achter zich dicht. Op weg naar zijn boot wordt hij enthousiast begroet door zijn hond Luna, die al vijfentwintig jaar dood is en ineens kan praten. Samen halen ze steeds meer overleden oud-passagiers op, op verschillende locaties in de fjord. Het is een tocht een vol herinneringen aan zijn leven, zijn grote liefde Marta en zijn dochters Eli en Guro, maar ook zeker aan alle uiteenlopende passagiers, die hij in al die jaren op zijn boot heeft mogen verwelkomen.

‘De laatste dag van de veerman’ is een intrigerende roman over afscheid en weerzien. Sandra vond het een heel bijzonder verhaal en mede door de schrijfstijl, de gedetailleerde beschrijvingen en droge humor gaf ze het vier sterren.