Lezersrecensie
Muis wil vleugels is een hartverwarmend prentenboek dat jong en oud inspireert om in hun dromen te geloven – hoe klein of onwaarschijnlijk ze ook lijken.
In haar ontroerende en beeldschone debuut Muis wil vleugels weet Cleo Doeve jong en oud te raken met een verhaal dat eenvoud en diepgang op meesterlijke wijze weet te combineren. Dit prentenboek is meer dan alleen een leuk verhaaltje voor het slapengaan: het is een ode aan doorzettingsvermogen, eigenwaarde en het geloof in dromen – hoe onrealistisch ze ook mogen lijken. Met kleurrijke illustraties en een verhaal dat prachtig op rijm is geschreven, maakt Doeve haar entree in de wereld van de kinderboeken op indrukwekkende wijze. In deze recensie neem ik je mee door het boek, bespreek ik de opbouw, illustraties, thematiek en de pedagogische waarde, en geef ik mijn oordeel over waarom Muis wil vleugels eigenlijk niet mag ontbreken in een kinderkamer of schoolbibliotheek.
Muis wil vleugels opent krachtig met een spread waarop we Muis zien staren naar Mees, een vogel die sierlijk door de lucht zoeft. De blik van Muis spreekt boekdelen: verwondering, verlangen en misschien al een tikkeltje vastberadenheid. Deze scène zet meteen de toon voor het verhaal. We maken kennis met het centrale verlangen van Muis: hij wil kunnen vliegen, net als Mees. Dit simpele maar krachtige uitgangspunt is herkenbaar voor ieder kind – het verlangen om iets te kunnen wat in eerste instantie onmogelijk lijkt. Denk aan willen voetballen als je grote broer, net zo goed willen tekenen als je klasgenootje, of – inderdaad – willen vliegen zoals een vogel.
De spanning wordt al snel opgebouwd wanneer Mees, in plaats van Muis aan te moedigen, hem uitlacht. “Muizen kunnen helemaal niet vliegen,” zegt hij. Deze ontmoediging is pijnlijk, maar realistisch. Het weerspiegelt de manier waarop kinderen (en volwassenen) soms geconfronteerd worden met de grenzen die anderen voor hen stellen. Dit moment is cruciaal in het verhaal: het creëert een duidelijk conflict en roept de vraag op waar het verhaal uiteindelijk naartoe zal gaan. Gaat Muis zijn droom opgeven of zet hij door?
Wat volgt is een vertederende reis van een klein muisje dat weigert te geloven dat iets onmogelijk is. Muis bedenkt een plan om zijn droom te verwezenlijken. Hoe hij dat precies doet, wil ik niet verklappen, want dat is juist één van de meest verrassende en creatieve elementen in het boek. De afloop – lukt het hem of niet? – laat ik eveneens in het midden, maar Doeve weet de lezer zowel een realistische als hoopvolle boodschap mee te geven.
Wat dit boek zo bijzonder maakt, is de gelaagdheid in de thematiek. Op het eerste gezicht is het een eenvoudig verhaal over een muis die wil vliegen, maar onder die oppervlakte ligt een krachtig psychologisch en pedagogisch thema: doorzetten ondanks tegenslag, en het belang van zelfvertrouwen.
Voor jonge kinderen kan het ongelooflijk frustrerend zijn om te horen dat iets hen “toch niet gaat lukken.” De wereld van een kind is er één van groei, proberen, vallen en weer opstaan. Muis wil vleugels benadrukt hoe belangrijk het is om je niet neer te leggen bij beperkingen die anderen voor je bepalen. De reactie van Mees is herkenbaar – kinderen (en volwassenen) kunnen hard zijn in hun oordelen – maar het is juist de reactie van Muis die het verhaal zijn hart geeft. Hij laat zich niet ontmoedigen, maar wordt juist extra gemotiveerd.
Voor ouders en opvoeders is dit een prachtig uitgangspunt voor gesprekken met kinderen. Wat doe je als iemand zegt dat jij iets niet kunt? Hoe voelt dat? En wat kun je doen om tóch in jezelf te blijven geloven? Muis wil vleugels biedt hiermee niet alleen leesplezier, maar ook een waardevolle les voor het leven.
De illustraties in Muis wil vleugels zijn zonder overdrijven van hoge kwaliteit. Wat direct opvalt is het kleurgebruik: helder, warm, vrolijk – maar nooit schreeuwerig. Elk detail lijkt met aandacht getekend. De gezichtsuitdrukkingen van Muis en Mees zijn expressief en voegen veel toe aan het verhaal. Je ziet Muis’ verwondering, zijn teleurstelling, zijn hoop en zijn doorzettingsvermogen in één oogopslag.
Dat de illustraties van Cleo Doeve zelf afkomstig zijn, maakt het boek des te persoonlijker. Er spreekt liefde en toewijding uit elke pagina. De stijl is speels, maar niet kinderachtig. De compositie van de pagina’s zorgt ervoor dat het verhaal vloeiend verloopt; kinderen worden als vanzelf door het boek geleid.
Een mooi detail is dat de illustraties zich uitstekend lenen om als kunstwerkje aan de muur te hangen – letterlijk. Ze zouden niet misstaan in een kinderkamer of zelfs in een educatieve ruimte zoals een kleuterklas. Dit geeft het boek ook een decoratieve waarde, iets wat lang niet ieder prentenboek weet te bereiken.
Het verhaal is geschreven op rijm, en dat is een kunst op zich. Het vergt niet alleen een goed oor voor ritme en klank, maar ook een gevoel voor eenvoud en helderheid. Doeve slaagt daar bijzonder goed in. De rijm is vloeiend, nergens geforceerd, en nodigt uit tot voorlezen. Juist in voorleessituaties is rijm een krachtig hulpmiddel: het vergroot het plezier, vergemakkelijkt het begrip en helpt kinderen bij de ontwikkeling van hun taalgevoel.
Ook inhoudelijk is het taalgebruik goed afgestemd op jonge lezers. De zinnen zijn toegankelijk, maar nooit simplistisch. Moeilijke woorden worden vermeden, zonder dat het verhaal aan diepgang verliest. Bovendien draagt het ritme van de rijm bij aan het emotionele verloop van het verhaal: de vrolijke, hoopvolle passages zijn lichtvoetig, terwijl de meer beladen momenten een rustiger tempo aannemen.
Een goed prentenboek biedt meer dan alleen vermaak. Het stimuleert verbeeldingskracht, taalontwikkeling en sociaal-emotionele vaardigheden. Muis wil vleugels scoort op al deze punten.
Verbeelding: het idee dat een muis zou kunnen vliegen spreekt enorm tot de verbeelding van kinderen. Het prikkelt hun fantasie en nodigt uit om zelf na te denken over creatieve oplossingen.
Taalontwikkeling: dankzij de rijmvorm, herhaling en duidelijke structuur is het boek uitermate geschikt voor het uitbreiden van de woordenschat en het verbeteren van luistervaardigheid.
Sociaal-emotioneel leren: thema’s als zelfvertrouwen, omgaan met teleurstellingen en het belang van doorzetten worden op een kindvriendelijke manier gepresenteerd. Dit maakt het boek bij uitstek geschikt voor gesprekken over deze onderwerpen, thuis of in de klas.
Muis wil vleugels is geschikt voor kinderen vanaf ongeveer 3 jaar. Het leent zich perfect voor voorleesmomenten, zowel thuis als in de klas. Door de universele thema’s en toegankelijke vorm kunnen ook oudere kleuters er veel plezier en herkenning in vinden. Het boek biedt aanknopingspunten voor ouder-kindgesprekken, educatieve werkvormen en zelfs creatieve opdrachten (zoals het zelf ontwerpen van vleugels voor Muis).
Met Muis wil vleugels heeft Cleo Doeve een debuut afgeleverd dat staat als een huis. Het is een warm, hoopgevend en inspirerend verhaal over een kleine muis met een grote droom. De boodschap dat je niet moet luisteren naar mensen die zeggen dat iets niet kan, is tijdloos – en belangrijker dan ooit in een wereld waarin kinderen vaak te horen krijgen wat er allemaal niet mogelijk is.
De combinatie van prachtige illustraties, vlotte rijm, een heldere boodschap en een flinke dosis verbeelding maakt dit prentenboek tot een absolute aanrader. Wat mij betreft verdient het zonder twijfel vijf sterren. De volledige recensie is te lezen op onze website.
Muis wil vleugels opent krachtig met een spread waarop we Muis zien staren naar Mees, een vogel die sierlijk door de lucht zoeft. De blik van Muis spreekt boekdelen: verwondering, verlangen en misschien al een tikkeltje vastberadenheid. Deze scène zet meteen de toon voor het verhaal. We maken kennis met het centrale verlangen van Muis: hij wil kunnen vliegen, net als Mees. Dit simpele maar krachtige uitgangspunt is herkenbaar voor ieder kind – het verlangen om iets te kunnen wat in eerste instantie onmogelijk lijkt. Denk aan willen voetballen als je grote broer, net zo goed willen tekenen als je klasgenootje, of – inderdaad – willen vliegen zoals een vogel.
De spanning wordt al snel opgebouwd wanneer Mees, in plaats van Muis aan te moedigen, hem uitlacht. “Muizen kunnen helemaal niet vliegen,” zegt hij. Deze ontmoediging is pijnlijk, maar realistisch. Het weerspiegelt de manier waarop kinderen (en volwassenen) soms geconfronteerd worden met de grenzen die anderen voor hen stellen. Dit moment is cruciaal in het verhaal: het creëert een duidelijk conflict en roept de vraag op waar het verhaal uiteindelijk naartoe zal gaan. Gaat Muis zijn droom opgeven of zet hij door?
Wat volgt is een vertederende reis van een klein muisje dat weigert te geloven dat iets onmogelijk is. Muis bedenkt een plan om zijn droom te verwezenlijken. Hoe hij dat precies doet, wil ik niet verklappen, want dat is juist één van de meest verrassende en creatieve elementen in het boek. De afloop – lukt het hem of niet? – laat ik eveneens in het midden, maar Doeve weet de lezer zowel een realistische als hoopvolle boodschap mee te geven.
Wat dit boek zo bijzonder maakt, is de gelaagdheid in de thematiek. Op het eerste gezicht is het een eenvoudig verhaal over een muis die wil vliegen, maar onder die oppervlakte ligt een krachtig psychologisch en pedagogisch thema: doorzetten ondanks tegenslag, en het belang van zelfvertrouwen.
Voor jonge kinderen kan het ongelooflijk frustrerend zijn om te horen dat iets hen “toch niet gaat lukken.” De wereld van een kind is er één van groei, proberen, vallen en weer opstaan. Muis wil vleugels benadrukt hoe belangrijk het is om je niet neer te leggen bij beperkingen die anderen voor je bepalen. De reactie van Mees is herkenbaar – kinderen (en volwassenen) kunnen hard zijn in hun oordelen – maar het is juist de reactie van Muis die het verhaal zijn hart geeft. Hij laat zich niet ontmoedigen, maar wordt juist extra gemotiveerd.
Voor ouders en opvoeders is dit een prachtig uitgangspunt voor gesprekken met kinderen. Wat doe je als iemand zegt dat jij iets niet kunt? Hoe voelt dat? En wat kun je doen om tóch in jezelf te blijven geloven? Muis wil vleugels biedt hiermee niet alleen leesplezier, maar ook een waardevolle les voor het leven.
De illustraties in Muis wil vleugels zijn zonder overdrijven van hoge kwaliteit. Wat direct opvalt is het kleurgebruik: helder, warm, vrolijk – maar nooit schreeuwerig. Elk detail lijkt met aandacht getekend. De gezichtsuitdrukkingen van Muis en Mees zijn expressief en voegen veel toe aan het verhaal. Je ziet Muis’ verwondering, zijn teleurstelling, zijn hoop en zijn doorzettingsvermogen in één oogopslag.
Dat de illustraties van Cleo Doeve zelf afkomstig zijn, maakt het boek des te persoonlijker. Er spreekt liefde en toewijding uit elke pagina. De stijl is speels, maar niet kinderachtig. De compositie van de pagina’s zorgt ervoor dat het verhaal vloeiend verloopt; kinderen worden als vanzelf door het boek geleid.
Een mooi detail is dat de illustraties zich uitstekend lenen om als kunstwerkje aan de muur te hangen – letterlijk. Ze zouden niet misstaan in een kinderkamer of zelfs in een educatieve ruimte zoals een kleuterklas. Dit geeft het boek ook een decoratieve waarde, iets wat lang niet ieder prentenboek weet te bereiken.
Het verhaal is geschreven op rijm, en dat is een kunst op zich. Het vergt niet alleen een goed oor voor ritme en klank, maar ook een gevoel voor eenvoud en helderheid. Doeve slaagt daar bijzonder goed in. De rijm is vloeiend, nergens geforceerd, en nodigt uit tot voorlezen. Juist in voorleessituaties is rijm een krachtig hulpmiddel: het vergroot het plezier, vergemakkelijkt het begrip en helpt kinderen bij de ontwikkeling van hun taalgevoel.
Ook inhoudelijk is het taalgebruik goed afgestemd op jonge lezers. De zinnen zijn toegankelijk, maar nooit simplistisch. Moeilijke woorden worden vermeden, zonder dat het verhaal aan diepgang verliest. Bovendien draagt het ritme van de rijm bij aan het emotionele verloop van het verhaal: de vrolijke, hoopvolle passages zijn lichtvoetig, terwijl de meer beladen momenten een rustiger tempo aannemen.
Een goed prentenboek biedt meer dan alleen vermaak. Het stimuleert verbeeldingskracht, taalontwikkeling en sociaal-emotionele vaardigheden. Muis wil vleugels scoort op al deze punten.
Verbeelding: het idee dat een muis zou kunnen vliegen spreekt enorm tot de verbeelding van kinderen. Het prikkelt hun fantasie en nodigt uit om zelf na te denken over creatieve oplossingen.
Taalontwikkeling: dankzij de rijmvorm, herhaling en duidelijke structuur is het boek uitermate geschikt voor het uitbreiden van de woordenschat en het verbeteren van luistervaardigheid.
Sociaal-emotioneel leren: thema’s als zelfvertrouwen, omgaan met teleurstellingen en het belang van doorzetten worden op een kindvriendelijke manier gepresenteerd. Dit maakt het boek bij uitstek geschikt voor gesprekken over deze onderwerpen, thuis of in de klas.
Muis wil vleugels is geschikt voor kinderen vanaf ongeveer 3 jaar. Het leent zich perfect voor voorleesmomenten, zowel thuis als in de klas. Door de universele thema’s en toegankelijke vorm kunnen ook oudere kleuters er veel plezier en herkenning in vinden. Het boek biedt aanknopingspunten voor ouder-kindgesprekken, educatieve werkvormen en zelfs creatieve opdrachten (zoals het zelf ontwerpen van vleugels voor Muis).
Met Muis wil vleugels heeft Cleo Doeve een debuut afgeleverd dat staat als een huis. Het is een warm, hoopgevend en inspirerend verhaal over een kleine muis met een grote droom. De boodschap dat je niet moet luisteren naar mensen die zeggen dat iets niet kan, is tijdloos – en belangrijker dan ooit in een wereld waarin kinderen vaak te horen krijgen wat er allemaal niet mogelijk is.
De combinatie van prachtige illustraties, vlotte rijm, een heldere boodschap en een flinke dosis verbeelding maakt dit prentenboek tot een absolute aanrader. Wat mij betreft verdient het zonder twijfel vijf sterren. De volledige recensie is te lezen op onze website.
2
Reageer op deze recensie