Lezersrecensie
Een ontroerend verhaal over een dappere man.
Eline las Mijn naam is Edino en was diep geraakt door het moedige, eerlijke verhaal van een man die zijn verleden onder ogen durft te zien. Een boek dat je niet alleen leest, maar voelt. Het is aangrijpend, hoopvol en onvergetelijk.
In Mijn naam is Edino vertelt Edino van Dorsten zijn eigen, indrukwekkende levensverhaal. Jarenlang leefde hij samen met zijn broers en zussen volledig afgesloten van de buitenwereld, onder het strenge regime van hun vader, die zichzelf ‘De Messias’ noemde. Terwijl Edino, zijn broer en zus naar school mochten, bleven de jongere kinderen verborgen thuis, zij waren geïsoleerd en onderworpen aan geestelijke en lichamelijke straffen en leefden voortdurend in angst. Niemand mocht weten wat er werkelijk achter de muren van hun huis gebeurde.
Wanneer hun moeder ziek wordt, vervaagt de grens tussen geloof en waanzin voorgoed. Uiteindelijk weet Edino te ontsnappen en probeert hij een nieuw leven op te bouwen, vrij van de greep van zijn verleden. Toch blijft het trauma voelbaar: de schaamte, de stilte, en het onbegrip van een maatschappij die toekeek maar niet ingreep.
Met grote eerlijkheid en een verrassend vlotte schrijfstijl laat Edino zien hoe het is om op te groeien in twee werkelijkheden. Die van de buitenwereld en die van een gesloten geloofssysteem. Zijn woorden zijn rauw, indringend en hoopvol tegelijk. Ondanks de duisternis die door het verhaal heenloopt, weet hij licht te brengen met zijn zoektocht naar vrijheid, identiteit en verbondenheid.
Mijn naam is Edino is niet alleen een verhaal over overleven, maar vooral over eindelijk durven leven. Een meeslepend, aangrijpend en moedig boek dat nog lang in je gedachten blijft.
De volledige recensie is te vinden op onze website.
In Mijn naam is Edino vertelt Edino van Dorsten zijn eigen, indrukwekkende levensverhaal. Jarenlang leefde hij samen met zijn broers en zussen volledig afgesloten van de buitenwereld, onder het strenge regime van hun vader, die zichzelf ‘De Messias’ noemde. Terwijl Edino, zijn broer en zus naar school mochten, bleven de jongere kinderen verborgen thuis, zij waren geïsoleerd en onderworpen aan geestelijke en lichamelijke straffen en leefden voortdurend in angst. Niemand mocht weten wat er werkelijk achter de muren van hun huis gebeurde.
Wanneer hun moeder ziek wordt, vervaagt de grens tussen geloof en waanzin voorgoed. Uiteindelijk weet Edino te ontsnappen en probeert hij een nieuw leven op te bouwen, vrij van de greep van zijn verleden. Toch blijft het trauma voelbaar: de schaamte, de stilte, en het onbegrip van een maatschappij die toekeek maar niet ingreep.
Met grote eerlijkheid en een verrassend vlotte schrijfstijl laat Edino zien hoe het is om op te groeien in twee werkelijkheden. Die van de buitenwereld en die van een gesloten geloofssysteem. Zijn woorden zijn rauw, indringend en hoopvol tegelijk. Ondanks de duisternis die door het verhaal heenloopt, weet hij licht te brengen met zijn zoektocht naar vrijheid, identiteit en verbondenheid.
Mijn naam is Edino is niet alleen een verhaal over overleven, maar vooral over eindelijk durven leven. Een meeslepend, aangrijpend en moedig boek dat nog lang in je gedachten blijft.
De volledige recensie is te vinden op onze website.
1
Reageer op deze recensie
