Een boek dat lekker klinkt, voor iedere leeftijd

Orlando’s vader komt na een val op een boorplatform in het ziekenhuis terecht. Hij ligt in coma en de doctoren kunnen niet voorspellen of en wanneer hij weer zal bijkomen. Orlando worstelt met zijn verdriet en machteloosheid en heeft ook problemen op school. Hij heeft faalvrees waardoor hij woorden verhaspelt als hij voor de klas staat. Het belemmert hem ook in zijn grote droom; drummer worden, want hoe kan hij drummer worden als hij niet durft te spelen voor anderen? Gelukkig heeft hij zijn beste vriendin Norah die hem met haar mooie lach overal doorheen helpt.

‘Ik voel het luchtbed leeglopen en mijn ademhaling normaal worden. Met Norah naast je win je elke oorlog.’- blz. 46

Dan krijgt Orlando het idee om zijn vaders grote held, jazzmuzikant Joe Mellow, naar Nederland te halen om naast het bed van zijn vader liedjes te spelen. Hij is ervan overtuigd dat zijn vader hierdoor uit zijn coma zal komen. Orlando neemt contact op met Joe en deze beloofd te komen, maar niets loopt zoals gepland. Joe blijkt helemaal geen aardige man te zijn. Hij vraagt veel geld, gedraagt zich als een hork en kan hij eigenlijk nog wel saxofoon spelen?

Het boek is gericht op 13-15 jarigen en dat is te merken aan de opbouw van het verhaal. Met 180 blz. is het een relatief dun boek. Het boek is opgedeeld in korte hoofdstukken. Van den Berg heeft gekozen voor korte zinnen en het gebruik van moeilijkere woorden vermeden. Dit betekent zeker niet dat het een oppervlakkig boek is. Van den Berg weet de lezer te raken met mooi gekozen woorden.

‘Woorden verliezen het altijd van tranen’. – blz. 32

Het verhaal speelt zich in chronologische volgorde af en wordt volledig vertelt vanuit het perspectief van Orlando. De dialogen lopen prettig en Cees van den Berg weet op prachtige manier emoties te vangen en te beschrijven, waardoor je je als lezer goed in kunt leven in o.a. Orlando. De personages in het boek zijn echte mensen; ze hebben driftbuien, reageren zich af op mensen die het niet verdienen, maken fouten en schamen zich.

‘Ik ben alleen met mijn vader. En met de bliepjes, de lijntjes en de cijfertjes. De stoel schuif ik strak tegen het bed aan en ik leg mijn hoofd op m’n vaders bovenarm. Warmte, geur en hoop.’ – blz. 70

Ook de sfeer in het boek weet van den Berg mooi en duidelijk neer te zetten met enkele goed gekozen woorden, zonder te vervallen in langdradige beschrijvingen.

‘Buiten schijnt een lekker zonnetje, maar in de auto vriest het. Dat het kraakt.’ – blz. 82

Het boek zit boordevol verwijzingen naar liedjes en heeft zijn eigen playlist op spotify. De qr-code staat achterin het boek. De verzamelde nummers zijn een leuke toevoeging en dragen zeker bij aan het beleven van de sfeer van het boek. Je ziet helder voor je hoe Orlando’s moeder naast het bed van zijn vader ‘The Nearness of you’ zong.

‘It’s just the nearness of you. When you’re in my arms. And I feel you so close to me. All my wildest dreams. Came true.’

Ondanks het zware thema van verlies, zit er ook genoeg humor in het boek. Het is geen zwaar boek. Door naast het thema verlies ook te kiezen voor het uitwerken van de uitdagingen die horen bij een sociale fobie in de puberteit sluit van den Berg opnieuw mooi aan bij de doelgroep.

‘Joe Mellow’ is zeker geschikt voor de doelgroep van 13-15 jarige, maar ook als oudere lezer kon ik me goed inleven in de situatie van Orlando. Daarnaast heb je als lezer ook begrip voor de reacties van zijn moeder en oom. Dat maakt het een mooi gelaagd verhaal voor iedere leeftijd.

Wil je weten of Orlando’s plan werkt en zijn vader wakker wordt uit zijn coma? Lees ‘Joe Mellow’ dan zeker zelf!