Aangrijpend, hard en rauw.

Het boek wordt verteld vanuit Tyrelle (Tye). Hij is de rechterhand van Don. Hun voornaamste verdiensten zijn drugs, maar er is ook het geheimzinnige ‘oogstfeest’ wat 2x per jaar gehouden wordt. Het verhaal van Tye wordt in 3 tijden verteld. Nu, toen en verleden. In het 'verleden' is Tye ongeveer 8 jaar oud en woont hij nog thuis bij zijn moeder en zusje Kimberley. In 'toen' is hij tussen de 14-18 jaar en komt hij bij Don terecht. In het ‘nu’ is Tye midden / eind 20. De verschillende verhaallijnen zijn goed te volgen en zorgen samen voor een mooie opbouw in het verhaal. Je leert Tye steeds beter kennen en ontdekt wat hem gemaakt heeft tot wie hij is en waarom hij bepaalde keuzes maakt. Wat is er gebeurd toen hij nog thuis woonde? Waar is zijn zusje Kimberley? Hoe is Tye bij Don terechtgekomen en wat zijn die ‘oogstfeesten’?

Het is een hard en rauw boek, veel geweld en niet altijd even vrouwvriendelijk, wat hier bijdraagt aan de geloofwaardigheid. Het schetst een, denk ik, passend beeld van (een stukje van) de Amsterdamse onderwereld. Ook wordt een beeld geschetst van hoe de hulpverlening in Nederland kan verlopen. Het boek stemt tot nadenken. Ontzettend knap hoe de schrijfster dit beeld neerzet zonder te (ver)oordelen.

‘Maar zijn eigen onzichtbare eeltlaag was never meer te verwijderen. Eigenlijk had iedereen die hij kende zo’n eeltlaag. Langzaam, zonder dat je ’t beseft, wordt die eeltlaag steeds dikker. Harder. Net zolang tot je hele ziel ermee bedekt is.’

Het boek is opgebouwd uit korte, duidelijk afgebakende hoofdstukken. Het taalgebruik is eenvoudig. Er wordt veel gebruik gemaakt van straattaal, maar dit was goed te volgen en nergens storend.

Het boek is beeldend geschreven, zonder langdradig te zijn. Ik zag de pleintjes met hangjongeren, de hippe yogadames, het uitdelen van ijsjes en de confrontaties met de politie allemaal levendig voor me.

Tyrelle is de hoofdpersoon en prachtig uitgewerkt. Ik heb met hem gelachen en om hem gehuild toen zijn verhaal steeds duidelijker werd. Ongelooflijk dat dit een debuut is.

‘Kinderen zijn de minst mislukte mensen, al snapt hij ook hen meestal niet.’

Het boek is geen thriller, maar de spanning wordt wel steeds verder opgebouwd. Je wilt als lezer weten wat er in het verleden gebeurd is, wat de oogstfeesten inhouden en hoe alles met iedereen afloopt. Rond 80% van het boek heb ik het boek even weg moeten leggen omdat het me zo aangreep.

Spanning: 5
Plot: 5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 5
Originaliteit: 5
Psychologie: 5

Ik geef ‘Niet geschikt voor publicatie’ van Gabrielle la Rose 5 sterren. Lees dit boek. Het boek is ook uitermate geschikt voor de hogere klassen van het voortgezet onderwijs.