Een mooi, aangenaam verhaal, dat misschien eerder zal aanslaan bij de fans van romans dan van feelgood.

Scout trouwde vijf jaar geleden in Las Vegas in een impulsieve bui met de sympathieke Lane, die ze net had ontmoet. Terug in New York strandde hun relatie al snel, hoewel de reden nooit echt werd uitgesproken.
Nu Scout eindelijk een leuke, vaste baan heeft, wil ze die ook kunnen houden. Wanneer ze een fotoshoot met een bichon frisé in het honderd laat lopen en ze daardoor een vervangexemplaar nodig heeft, weet ze maar één persoon die haar kan helpen: Lane. Noodgedwongen neemt ze weer contact op met hem.
Lane heeft zich na de breuk met scout op zijn baan gestort. Nu Scout zijn leven plots weer binnen wandelt, beseft hij dat hij haar nooit is vergeten. Hij wil haar dan ook uit de nood helpen, maar wil tegelijk ook schoon schip maken. Maar hoe doe je dat, als blijkt dat ze eigenlijk nog steeds getrouwd zijn?

‘Pootjes op Park Avenue’ is het tweede deel uit de serie ‘Stad op pootjes’. De cover en titel zijn leuk en passen perfect bij het vorige deel.
Het verhaal speelt zich af in het trendy New York. Scout werkt in de zaak van haar beste vriendin Isla, het hoofdpersonage uit het eerste deel. Op die manier komt ook Isla regelmatig nog aan bod in dit nieuwe verhaal.
Naast het liefdesverhaal tussen Scout en Lane, waar de focus op ligt, zijn echter andere verhaallijnen in dit boek minstens even belangrijk. De relatie tussen Lane en haar jongere zusje neemt een belangrijke rol in het leven van Scout in en zorgt voor een emotionele rollercoaster aan de zijlijn.
Ook Lane heeft zijn dieptepunten in zijn leven. Nadat zijn broer een lelijke streek uithaalde, is de band tussen beide heel sterk bekoeld. Ook in zijn leven staan de familiebanden op sterk.
Mooi in dit verhaal zijn dus de extra verhaallijnen die worden uitgewerkt. Inhoudelijk is dit boek dus netjes uitgewerkt. De schrijfstijl is een mooie verdeling tussen beschrijvingen en dialogen, maar als het erop aankomt, om net dat tikkeltje extra gevoel erin te leggen, is het soms net té beschrijvend. De humor en het verdriet die Stefanie London in het verhaal een plek wil geven, wordt net iets te oppervlakkig gebracht, waardoor het verhaal net niet helemaal weet te raken.
In zijn totaliteit blijft het wel een mooi, aangenaam verhaal, dat misschien eerder zal aanslaan bij de fans van romans dan van feelgood.
Danjewel, April Books, voor het recensie-exemplaar.
Rating: 3,5*