Lezersrecensie
Prachtig
Het verhaal speelt zich af in het plaatsje Eden, waar Isa en Alex de hoofdpersonen zijn. Isa werkt als postbezorger en probeert na het verlies van haar vriend langzaam haar leven weer op te pakken. Ze heeft haar passie voor kunst weer opgepakt en maakt dagelijks tijdens haar werk een praatje met Johan, een vriendelijke oudere man. Op een dag merkt Isa dat Johan niet op zijn vaste plek te vinden is. Uiteindelijk ontdekt ze hem in huis, waar hij er slecht aan toe is. Ze aarzelt geen moment en regelt dat hij naar het ziekenhuis wordt gebracht.
Alex is een echte workaholic die volledig opgaat in zijn carrière en weinig aandacht heeft voor de mensen om hem heen. Wanneer Isa en Alex elkaar voor het eerst ontmoeten in het ziekenhuis, klikt het totaal niet tussen hen. Ze botsen meteen en gaan met een flinke woordenwisseling uit elkaar. Toch blijft Alex noodgedwongen een tijdje in Eden om zaken rondom het huis van zijn vader te regelen. En dan loopt hij Isa opnieuw tegen het lijf…
Wat schrijft Karin toch prachtig. Vanaf de eerste pagina werd ik het verhaal in gezogen en het liet me niet meer los. Het voelde warm, oprecht en raakte me echt. Ik heb het boek in één avond uitgelezen — stoppen was simpelweg geen optie. Er zit ook een prachtige boodschap in: als je bepaalde gevoelens of herinneringen hebt weggestopt, kan het zomaar zijn dat het verhaal dat je jarenlang hebt geloofd, eigenlijk heel anders in elkaar zit.
Alex is een echte workaholic die volledig opgaat in zijn carrière en weinig aandacht heeft voor de mensen om hem heen. Wanneer Isa en Alex elkaar voor het eerst ontmoeten in het ziekenhuis, klikt het totaal niet tussen hen. Ze botsen meteen en gaan met een flinke woordenwisseling uit elkaar. Toch blijft Alex noodgedwongen een tijdje in Eden om zaken rondom het huis van zijn vader te regelen. En dan loopt hij Isa opnieuw tegen het lijf…
Wat schrijft Karin toch prachtig. Vanaf de eerste pagina werd ik het verhaal in gezogen en het liet me niet meer los. Het voelde warm, oprecht en raakte me echt. Ik heb het boek in één avond uitgelezen — stoppen was simpelweg geen optie. Er zit ook een prachtige boodschap in: als je bepaalde gevoelens of herinneringen hebt weggestopt, kan het zomaar zijn dat het verhaal dat je jarenlang hebt geloofd, eigenlijk heel anders in elkaar zit.
1
Reageer op deze recensie