Lezersrecensie
Heerlijke sports romance!
Okay, statement! Sports romance boeken zijn VEEL leuker dan ik dacht. Dit was werkelijk waar mijn eerste. Ik ben een beetje huiverig voor de smutty ice hockey romances (wil ik wel graag proberen), maar deze tennis romance is 1000% raak! Heb ik dan iets met tennis? Absoluut niet, haha. Maar deze setting is FAN-TAS-TISCH voor een romantisch verhaal met spicey momentjes.
“Geloof erin, ook als niemand anders dat doet.” Deze quote laat meteen een belangrijk thema in het boek zien. Beide hoofdpersonages hebben een droom en beiden hebben ze meegemaakt dat een ander niet of minder in hun droom gelooft. Deze achtergrondverhalen brengen diepgang in het geheel en op sommige punten ook herkenning waardoor het me nog meer raakte. Gedurende het verhaal heb ik zo een band met de personages op kunnen bouwen dat ik tot op de laatste zin meeleef en hoop op een fantastisch einde voor beide, op wat voor manier dan ook.
Buiten de serieuzere onderwerpen bevat dit boek een hele hoop humor, veel momenten om bij weg te dromen en een geweldige sportieve setting waardoor zelfs ik, als niet-tennisliefhebber, zin heb om op Wimbledon te zijn. De schrijfstijl leest superfijn. Het wordt verteld vanuit Flora in de ik-vorm tegenwoordige tijd. Dit vind ik altijd een hele fijne, actieve manier van schrijven. Hierdoor leest het vlot en heerlijk weg!
Meermaals was ik bang voor de obvious miscommunicatie trope. Maar telkens wanneer ik dacht: nu komt ‘ie, kwam hij niet! Natuurlijk is er hier en daar wel eens iets dat niet uitgesproken wordt, maar meestal gingen de personages gewoon als volwassenen met elkaar in gesprek. Wauw, heerlijk!
Het einde gaf me kippenvel, meerdere keren. Ik las het boek uit met een gigantische lach op mijn gezicht en ik zag het voor me als een film. De epiloog had wat mij betreft niet gehoeven. Het verhaal was al hartstikke mooi afgerond zonder een kijkje in hun toekomst.
“Geloof erin, ook als niemand anders dat doet.” Deze quote laat meteen een belangrijk thema in het boek zien. Beide hoofdpersonages hebben een droom en beiden hebben ze meegemaakt dat een ander niet of minder in hun droom gelooft. Deze achtergrondverhalen brengen diepgang in het geheel en op sommige punten ook herkenning waardoor het me nog meer raakte. Gedurende het verhaal heb ik zo een band met de personages op kunnen bouwen dat ik tot op de laatste zin meeleef en hoop op een fantastisch einde voor beide, op wat voor manier dan ook.
Buiten de serieuzere onderwerpen bevat dit boek een hele hoop humor, veel momenten om bij weg te dromen en een geweldige sportieve setting waardoor zelfs ik, als niet-tennisliefhebber, zin heb om op Wimbledon te zijn. De schrijfstijl leest superfijn. Het wordt verteld vanuit Flora in de ik-vorm tegenwoordige tijd. Dit vind ik altijd een hele fijne, actieve manier van schrijven. Hierdoor leest het vlot en heerlijk weg!
Meermaals was ik bang voor de obvious miscommunicatie trope. Maar telkens wanneer ik dacht: nu komt ‘ie, kwam hij niet! Natuurlijk is er hier en daar wel eens iets dat niet uitgesproken wordt, maar meestal gingen de personages gewoon als volwassenen met elkaar in gesprek. Wauw, heerlijk!
Het einde gaf me kippenvel, meerdere keren. Ik las het boek uit met een gigantische lach op mijn gezicht en ik zag het voor me als een film. De epiloog had wat mij betreft niet gehoeven. Het verhaal was al hartstikke mooi afgerond zonder een kijkje in hun toekomst.
1
Reageer op deze recensie