Lezersrecensie
Gegokt en verloren
Deze recensie verscheen eerder op Koukleum.nl.
Dit is alweer het derde deel in de serie rondom Sascha van Dongen, Derk de Jong en Oscar Steenhoven. De eerste keer maakte ik kennis met dit drietal in november 2020 toen ik ‘Een spoor van herkenning‘ las, daarna volgde al snel het vervolg ‘In de lens gevangen‘ en nu is daar eindelijk het vervolg ‘Gegokt en verloren’. Ik kon niet wachten om te lezen hoe het met Sascha, Derk en Oscar ging. Dat vind ik altijd het leuke aan een vervolg. Het voelt meestal aan als thuiskomen, en dat was in dit geval niet anders.
De proloog is meteen spannend en bezorgd mij een beklemmend gevoel. Hierdoor weet Frison mij meteen aan het verhaal te kluisteren en dit zorgt ervoor dat ik blijf lezen. In de proloog lezen wij over iemand die in de kelder van het politiebureau is en uit moet kijken dat hij niet betrapt wordt, want hij wil een ouderwetse brandkast leeghalen. Wie dit is blijft vaag en wie is Albert die hem deze opdracht heeft gegeven? Dit blijft onduidelijk en door deze vraagtekens ga ik snel verder lezen…
Iedereen van Bureau Leeze heeft zo zijn eigen problemen en dit zorgt er dan ook voor dat het verhaal zo pakkend is. Derk zit er erg mee in zijn maag dat het bureau moet sluiten en hij overgeplaatst wordt naar een ander bureau en Oscar heeft grote problemen in de privésfeer. Dit laatste gegeven maakt het verhaal voor mij compleet en soms kon ik Oscar wel een trap onder zijn kont geven om bepaalde keuzes die hij maakt. En als ik dit gevoel heb, weet ik, dat ik mij echt in kan leven in het verhaal en dit is altijd erg fijn.
Frison heeft een beeldende schrijfstijl en ze weet hoe ze een goede en spannende thriller van eigen bodem moet schrijven. Voor veel lezers is Ghislaine Frison nog een onbekende auteur. Dit vind ik persoonlijk erg jammer, want voor mij is het altijd een feest om een boek van haar hand te lezen.
Hou je van Nederlandse thrillers? Dan is dit echt een serie die je zult omarmen. Wel adviseer ik je, ondanks dat dit deel als stand alone te lezen is, om te starten met ‘Een spoor van herkenning‘, het eerste deel in deze serie. Want dan groei je echt mee in de serie en dit vind ik persoonlijk altijd het leukste.
Ghislaine ben je al bezig aan het vierde deel in deze serie? Ik kan in ieder geval niet wachten om het te lezen.
Dit is alweer het derde deel in de serie rondom Sascha van Dongen, Derk de Jong en Oscar Steenhoven. De eerste keer maakte ik kennis met dit drietal in november 2020 toen ik ‘Een spoor van herkenning‘ las, daarna volgde al snel het vervolg ‘In de lens gevangen‘ en nu is daar eindelijk het vervolg ‘Gegokt en verloren’. Ik kon niet wachten om te lezen hoe het met Sascha, Derk en Oscar ging. Dat vind ik altijd het leuke aan een vervolg. Het voelt meestal aan als thuiskomen, en dat was in dit geval niet anders.
De proloog is meteen spannend en bezorgd mij een beklemmend gevoel. Hierdoor weet Frison mij meteen aan het verhaal te kluisteren en dit zorgt ervoor dat ik blijf lezen. In de proloog lezen wij over iemand die in de kelder van het politiebureau is en uit moet kijken dat hij niet betrapt wordt, want hij wil een ouderwetse brandkast leeghalen. Wie dit is blijft vaag en wie is Albert die hem deze opdracht heeft gegeven? Dit blijft onduidelijk en door deze vraagtekens ga ik snel verder lezen…
Iedereen van Bureau Leeze heeft zo zijn eigen problemen en dit zorgt er dan ook voor dat het verhaal zo pakkend is. Derk zit er erg mee in zijn maag dat het bureau moet sluiten en hij overgeplaatst wordt naar een ander bureau en Oscar heeft grote problemen in de privésfeer. Dit laatste gegeven maakt het verhaal voor mij compleet en soms kon ik Oscar wel een trap onder zijn kont geven om bepaalde keuzes die hij maakt. En als ik dit gevoel heb, weet ik, dat ik mij echt in kan leven in het verhaal en dit is altijd erg fijn.
Frison heeft een beeldende schrijfstijl en ze weet hoe ze een goede en spannende thriller van eigen bodem moet schrijven. Voor veel lezers is Ghislaine Frison nog een onbekende auteur. Dit vind ik persoonlijk erg jammer, want voor mij is het altijd een feest om een boek van haar hand te lezen.
Hou je van Nederlandse thrillers? Dan is dit echt een serie die je zult omarmen. Wel adviseer ik je, ondanks dat dit deel als stand alone te lezen is, om te starten met ‘Een spoor van herkenning‘, het eerste deel in deze serie. Want dan groei je echt mee in de serie en dit vind ik persoonlijk altijd het leukste.
Ghislaine ben je al bezig aan het vierde deel in deze serie? Ik kan in ieder geval niet wachten om het te lezen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Bryan van De Koukleumpjes
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
