Verslaafd aan drugs of alcohol: lees dit boek om er iets van te snappen!

Beautiful boy gaat over Nic Sheff, een talentvolle, slimme, sociale en knappe jongen die zichzelf verliest in een drugsverslaving. Een jongen die letterlijk met vallen en opstaan verder moet. Het boek wordt op een indringende manier geschreven door zijn vader, David Sheff, die een verwoede strijd levert om zijn zoon te redden van de drugs. David, die journalist is, doet doorlopend onderzoek naar drugs en de vernietigende uitwerking hiervan. Dit doet hij zo verbeten dat hij er zelf bijna aan onder door gaat. Maar gaat niet iedere ouder van een verslaafde eraan onderdoor?
Persoonlijke Leeservaring:
Een heftig boek, dat moest wel, ik had de film al gezien. Toen leek het of iedereen zijn adem inhield. Er was geen kuchje te horen! Toen het licht weer aanging hoorde je gesniffel en zag je dat iedereen de tranen dik in de ogen had staan, als ze al niet vloeiden. Iedereen was serieus aangedaan.
Beautiful Boy vertelt het verhaal van Nic Sheff, een verslaafde jongen die we volgen door de ogen van zijn vader. David die journalist is, voelt de urgentie om alles omtrent verslavingen, en in het bijzonder die van Cristal Meth, te doorgronden. Hij wil vooral zijn zoon Nic redden van de ondergang. De zoektocht naar de beste behandeling voor zijn zoon is verbeten, soms moedeloos, maar altijd weer met een sprankje hoop! Vaak komen kinderen al in aanraking met drugs, juist op een leeftijd dat hun vaardigheden die hen kwetsbaar maken voor drugs nog gebrekkig ontwikkeld is. Door het gebruik van drugs stagneert die ontwikkeling ook nog eens. Het opbouwen van een sterk identiteitsbesef, het verwerven van intellectuele vaardigheden en het oefenen in zelfbeheersing gaat hierdoor moeizaam. Tieners die kampen met drugsverslaving zijn niet klaar voor volwassen rollen.
Helaas, verslavingen bestaan, drugs bestaan ook en vaak gaan ze samen. Drugsverslaafden geven vaak overlast en we kunnen ons daarover kwaad maken, maar bedenk dat er geen verslaafde is die het fijn vindt om verslaafd te zijn! Dat het een ziekte is, een dodelijke ziekte. Waarom behandelen we deze mensen dan niet zoals we mensen behandelen die kanker hebben bijvoorbeeld? Door het boek te lezen krijg je begrip voor de situatie van de verslaafde en het gezin eromheen. Hoe ongelooflijk zwaar het is voor vaders, moeders, broers en zussen…. Om dagelijks geconfronteerd te worden met de verslaving van een kind en hun onvermogen ze te helpen. Sommige ouders komen op een punt dat celstraf voor hun kinderen goed nieuws is, omdat ze dan het idee hebben dat hun kind veiliger is dan daarbuiten! Ze hopen allang niet meer dat hun kind die mooie opleiding nog afmaakt of op een geweldige baan voor hun kind. Ze hopen nog maar een ding en dat is dat ze het winnen van de verslaving, en wel voordat ze eraan overlijden! Bij alcohol duurt de aftakeling langer, soms duurt het tientallen jaren voordat iemand overlijdt. Drugs klaren deze klus sneller.
Dan tot slot: Thomas Lynch beschreef de onverwachte conclusies waartoe ouders komen door de verslaving van hun kind: ze zouden zelfs dankbaar kunnen zijn omdat hun kind die dodelijke ziekte heeft waarvoor er dat sprankje hoop bestaat dat hij zal overleven, als hij zich maar overgeeft! Dat is nogal wat….