Licht voorspelbaar, maar toch een lief verhaal

Na een verbroken verloving is de relatie van Elinor en Levi ijskoud geworden in PS Ik hou van je hond van Lizzie Shane, vertaald door Valérie Janssen. Helaas blijkt de hond van Elinor een ware Houdini te zijn, die met geen mogelijkheid in huis te houden is als Elinor op haar werk is. Als politiechef is het de taak van Levi om elke keer weer deze ondeugende viervoeter te vangen. Bij het oppakken van dit boek weet je eigenlijk al hoe dit verhaal gaat aflopen. Maar weet Shane de lezer toch tot het einde te vermaken?

Laten we daar maar meteen antwoord op geven: ja en nee. Aan de ene kant is het een erg vermakelijk en lief verhaal. Aan de andere kant is het jammer dat er niet wat meer verrassingen in te vinden zijn. Desalniettemin kan een voorspelbaar verhaal nog steeds erg leuk zijn om te lezen. PS Ik hou van je hond is namelijk een ontzettend schattig verhaal, dat aanvoelt als een warme deken op een koude dag.

Doordat dit verhaal wordt verteld vanuit twee standpunten, krijg je een goed beeld van wat er speelt tussen Elinor en Levi. De romantiek werkt en als lezer word je goed meegenomen in de opnieuw opbloeiende liefde tussen de twee. Al duurt het wel lang voordat ze er aan toe durven geven. Her en der voelt het wat geforceerd dat ze zo om elkaar heen blijven draaien. Ze lijken ook steeds weer dezelfde discussies te voeren. Hierdoor valt het verhaal helaas vaak in herhaling.

De levens van Levi en Elinor zijn uitgebreid uitgewerkt in het verhaal, waarbij we Levi wel net iets beter leren kennen. Elinor zien we namelijk vooral door de bril van haar relaties met anderen. Maar wie is Elinor nu zelf? Hoe kijkt zij tegen dingen aan? In de hoofdstukken van Levi kruipen we veel dieper in zijn hoofd. Levi worstelt met zijn dyslexie en een minderwaardigheidscomplex. Aan het einde van het boek is hij echt gegroeid, terwijl Elinor dit eigenlijk niet doet.

Lezers van de eerdere boeken uit de 'Pine Hollow'-serie zullen blij zijn om de personages uit de eerste twee boeken terug te zien komen in dit verhaal. Toch is het ook prima op zichzelf te lezen, doordat Elinor en Levi in dit boek een afgerond verhaal hebben gekregen.

PS Ik hou van je hond is een verhaal waar niet heel veel mis mee is, maar dat ook niet echt een wow-gevoel achterlaat. Het heeft genoeg charme om de lezer naar de eindstreep te leiden, maar het verhaal zal waarschijnlijk geen blijvende indruk achterlaten. Al doet de ondeugende hond Dory nog zo hard haar best om een plekje in je hart te veroveren.