Indringende en meesterlijke vertelkunst

Janette Turner Hospital, geboren in 1942, groeide op aan de subtropische kust van Australië, in het noordoosten van de staat Queensland. Na afronding van haar studie heeft zij gedoceerd aan universiteiten in Australië, Canada, Frankrijk, Engeland en de Verenigde Staten. Haar eerste gepubliceerde korte verhaal verscheen in 1978 in de Atlantic Monthly (USA) waar het meteen bestempeld werd als de Atlantic First. Haar eerste roman The Ivory Swing, won in 1982 Canada’s Seal Award, waar een beloning aan vastzat van $ 50.000,-. En zo gaat haar erelijst nog een tijdje door, voorwaar geen eendagsvlieg. De stad van Orpheus is het derde boek dat in Nederland van haar verschijnt.
Leela Moore raakt in de metro diep onder de indruk van het vioolspel van Michael (Mishka) Bartok. Na een kort gesprek volgt een onstuimige verdere kennismaking in het appartement van Leela. Ze besluiten te gaan samenwonen.. Mishka, alias Mikael Abukir, heeft Hongaarse voorouders. Al snel begint Mishka zich zonderling te gedragen en is soms hele nachten afwezig. Als bij de zoveelste aanslag Jamal Haddad om het leven komt, blijkt Mishka hem te kennen. Al snel leidt dit er toe dat hij wordt verdacht van medeplichtigheid aan deze laffe zelfmoordactie.
Het jeugdvriendje van Leela, de oud militair Cobb Slaughter zorgt voor de vervolging van Mishka. Deze actie vloeit voort uit romantische gevoelens voor Leela die zijn blijven hangen uit zijn jeugd. Leela is er van overtuigd dat Mishka onschuldig is en probeert hem op te sporen en Cobb te overtuigen van de onschuld van haar vriendje. Maar Mishka lijkt van de aardbol verdwenen.
Janette Turner Hospital heeft een opvallende opbouw van haar verhalen. Vrij snel na aanvang schenkt ze de lezer een uitgebreide blik in de karakters van de belangrijkste personages. Hiervoor schroomt ze niet om een deel van hun jeugd, opvoeding, gezinsomstandigheden en opleiding, breed voor het voetlicht te zetten. De eerste indruk van de lezer dat al deze informatie wellicht overbodig is, wordt verder in het verhaal onderuit gehaald en voegt net datgene toe wat haar verhalen zo bijzonder en compleet maken.
Uiteraard is de titel van het boek niet voor niets gekozen. Het verwijst op symbolische wijze naar de mythische liefdesgeschiedenis tussen de zanger Orpheus, die mensen en dieren met zijn zang betovert en meelokt, en zijn nimf Eurydice. Het verhaal is bekend Eurydice werd door een adder gebeten en stierf. Gek van verdriet daalde Orpheus af naar de onderwereld en smeekte Hades en Persephone (heersers over de onderwereld/het dodenrijk) om hem zijn geliefde Eurydice terug te geven. Zijn smeekbede werd verhoord op voorwaarde dat hij niet zou omkijken voordat hij samen met Eurydice het zonlicht had bereikt. Toen ze het zonlicht naderden kon Orpheus de verleiding niet weerstaan. Hij keek om, waardoor hij het liefste dat hij bezat, definitief, voor altijd verloor. De parallellen met het verhaal van Turner zijn duidelijk en wie de mythe kent, kan ook een deel van het verhaal voorspellen.
Door constant tussen heden en verleden te koppelen weet Turner Hospital het gedrag en de reacties van Leela, Mishka, Cobb en nog een aantal in het juiste perspectief te zetten. In het begin lijkt De stad van Orpheus een langdradig psychologische verhaal te worden, zonder spanning en vaart. Maar het verhaal kantelt zodra Miss Janette Turner Hospital meent dat de lezers haar personages voldoende kent. Soms schrijnend dan weer pakkend en hartelijk maar steeds spelend met emoties, zet de auteur een ijzersterk verhaal neer. Wanneer je tenslotte de laatste bladzijde hebt geconsumeerd ben je alleen maar blij dat je niet een van de personages in het boek bent, maar dat je gewoon jezelf bent en blijft.