Merlijn vs. Antonie

Een boek over een achterblijvend kind na zelfmoord van de vader. Maar die vader is wel wereldberoemd in heel Nederland: Antonie Kamerling. Zijn achterblijvende vrouw heeft ook al een boek hierover geschreven, en nu dan zoon Merlijn. Na 10 jaar de kop in het zand gestoken te hebben is hij er klaar voor om zijn vader beter te leren kennen aan de hand van gesprekken met vrienden, collega's en familie. Al snel leert Merlijn dat hij qua gedrag heel erg op zijn vader lijkt.

Het boek bestaat uit een inleiding door Merlijn, en verder uit hoofdstukken die bestaan uit ontmoetingen met iemand die Antonie heeft gekend. De vraaggesprekken staan vaak bijna letterlijk in dit boek. Ze leren ons een heleboel over Antonie, en vooral dat men zijn zelfdoding eigenlijk niet zag aankomen.
Op het gebied van rouwverwerking en achterblijvers van een zelfdoding vind ik het boek tegenvallen. Ik denk het feit dat dit boek over een bekende Nederlander gaat hier schuldig aan is: als het zou gaan over een onbekende zou dit boek vast niet zo succesvol zijn.
De laatste twee hoofdstukken zijn het meest interessant omdat ze een stuk persoonlijker zijn: een interview met de moeder van Merlijn en zijn eerste bezoek aan het graf van zijn vader. Hierdoor een waardige afsluiting van het boek.

Blijkbaar heeft Merlijn Kamerling hulp gehad met schrijven, want op de eerste pagina staat "Opgetekend door Matthijs Kleyn". Heeft hij de interviews, die een groot gedeelte van het boek beslaan, uitgeschreven? Het is mij niet duidelijk wat zijn rol precies was, vooral omdat hij niet als mede-auteur genoemd wordt maar blijkbaar wel 'opgetekend' heeft.
Ongetwijfeld is dit boek door een vaardige redactie onder de loep genomen. Het leest prettig weg, is helder geschreven, maar voor mij voelt het ook een beetje klinisch en geconstrueerd, door de hoofdstuk-indeling. Veel nieuws staat er niet in dit boek. Ik verwacht desondanks dat dit boek wel een succes zal worden.