Tsja...

Ik heb te weinig boeken van Ester Gerritsen gelezen om een goede vergelijk te kunnen maken, maar meer dan genoeg SF-boeken om "Gebied 19" in dat licht te bezien. En dan valt mijn oordeel niet erg positief uit. SF is blijkbaar inmiddels weer modieus voor literaire schrijvers., maar om die verwachting waar te maken is het hebben van een leuk idee niet voldoende.
Interessant was het mixen van (post) Coronapandemie, het kritisch zijn over de regering en het geloven in wat je niet ziet. Met een hoofdpersoon dat Tomas heet moest ik al snel denken aan de Bijbelse 'ongelovige Thomas'. De familiehond heet Toto, wellicht een verwijzing naar 'The Wizard of Oz' en ook in dit boek fungerend als een 'anker' voor Tomas.
Het mixen van een psychologische roman met SF-elementen is niets nieuws. Maar het gebrek aan inzicht in de personages maakte dit tot een afstandelijk boek. Met een open einde, meer vragen dan antwoorden en een auteur die zint op een serie boeken is mijn tip voor góede psychologische SF: Ursula leGuin.