Maakt hoge verwachtingen niet waar

Wat als de zoon van de Amerikaanse presidente en een Britse prins verliefd op elkaar worden? En een relatie met elkaar krijgen? Dat is het onderwerp van een van de meest gehypte boeken van dit moment: "Rood, Wit & Koningsblauw", het debuut van de Amerikaanse schrijfster Casey McQuiston. Ze schrijft in haar nawoord dat ze de lezers "een sprankje hoop en vreugde" wil geven.

Het verhaal verloopt volledig volgens de lijn de verwachting. 'First Son' Alex moet niets hebben van Henry, de broer van de Britse kroonprins die hij sinds zijn vroege jeugd in de gaten houdt. Er moet een incident met een taart en een kast aan te pas komen maar dan springt er geen vonk maar een heel kampvuur over. Een stormachtige relatie volgt waarbij de jonge mannen steeds in het diepste geheim de halve wereld over moeten vliegen willen ze elkaar de kleren van het lijf kunnen rukken.
Een homoseksuele relatie tussen twee publieke figuren zou voor vuurwerk moeten zorgen, maar het blijkt dat hooguit de Britse koningin daar wat minder enthousiast over is.
De wereld van Casey McQuiston is een tikje anders dan de onze: Alex moeder heeft bijvoorbeeld president Obama opgevolgd. En ondanks de roddelpers omarmt de hele wereld de liefde van onze helden. Eind goed, al goed.

Toch is niet alles goud wat er blinkt. Meteen in het eerste hoofdstuk had ik moeite om de verschillende personages uit elkaar te houden. Ik vond ze eigenlijk saai, zelfs Henry en Alex kwamen niet lekker uit de verf. Hun karakters hadden met een beetje diepgang veel interessanter kunnen zijn.
Wat wel leuk is zijn de dialogen, de mailwisselingen, de telefoongesprekken, die sprankelen. De veelal vrouwelijke lezers zullen smullen van de relatie tussen onze twee helden.
Jammer van dit boek is dat het regelmatig voorkomt dat ergens een nieuwe alinea of zelfs een nieuw hoofdstuk had kunnen beginnen, maar dat het verhaal nu doorloopt als één brok tekst.
In een boek over zulke publieke figuren als de Amerikaanse president zou het vreemd zijn als er geen politiek in dit boek zou voorkomen. In het boek spelen de herverkiezingen en rol en krijgen we een blik achter de schermen als Alex in het campagneteam van zijn moeder meewerkt. Jammer genoeg is dit subplot niet erg interessant om te lezen. Het verhaal krijgt pas weer vaart als de roddelpers het koppel in het vizier krijgt.

Als 'escapism' is dit boek volledig geslaagd vanwege het leesplezier, maar als roman vind ik het een wat slordig uitgewerkt boek. Ik merkte dat het geen blijvende of sterke indruk bij me heeft achtergelaten. Het blijft een standaard-liefdesverhaaltje ondanks dit bijzondere koppel.