Recensie ‘Nog 27 dagen leven’

In ‘Nog 27 dagen leven’ leer je Lissa kennen. Ze ligt op sterven, maar voordat haar tijd op is, wil ze nog iets doen. Iets van betekenis. De auteur van dit boek verloor haar beste vriendin. Ze schreef het op 27 dagen tijd, precies het aantal dagen dat haar vriendin nog leefde nadat de artsen haar opgaven.

Ik dook in dit verhaal en kwam pas weer boven toen het uit was. Je kan niet anders dan Lissa meteen graag hebben. Ze is nog erg jong en toch gaat ze binnenkort dood. Ondanks dat verdict, probeert ze er nog iets van te maken en slaagt ze erin vaak opgewekt te zijn. Haar ouders willen vooral dat ze rustig in bed blijft liggen om verdere complicaties te voorkomen. Haar broer maakt haar dagen vrolijker met zijn aanwezigheid en verhalen. Toch wil Lissa nog iets meer. Ze wil nog iets doen dat betekenis heeft, iets met effect.

Omwille van haar ziekte, kan ze niet anders dan een project op poten zetten dat ze vanuit haar bed en slaapkamerraam kan uitvoeren. In de verlegen Ellen vindt ze al snel een bondgenoot. En een vriendin. En laat vriendschap nu net zijn wat ze allebei zo hard nodig hebben.

Dankzij hun gezamenlijke missie en de band tussen de meisjes, worden de laatste dagen van Lissa erg bijzonder.

‘Nog 27 dagen leven’ is een intens, verdrietig, grappig, lief en emotioneel boek. Het gaat over hoe oneerlijk het leven kan zijn, over hoe de dood soms veel te vroeg komt aankloppen, over hoe iets kleins toch groots kan zijn en over de kracht van vriendschap.

Het deed me wat denken aan het aangrijpende ‘De honderd jaar van Lenni en Margot’.