Lezersrecensie
Recensie ‘Een vriendschap’
Croydon, 1964. Helen is dertiger, creatief therapeut in een psychiatrische inrichting en vriendin/minnares van de getrouwde arts Gil. Op een middag wordt de haveloze William samen met zijn tante opgenomen in de inrichting waar zij werken. William blijkt erg kunstzinnig te zijn en Helen is vastbesloten om achter zijn levensverhaal te komen.
Hoewel de titel ‘Een vriendschap’ nogal nietszeggend is, schuilt er een gelaagd verhaal achter. De hoofdstukken spelen zich afwisselend in 1964 en in het verleden af.
De hoofdstukken in het verleden brengen je antichronologisch steeds verder terug de tijd in. Je leert William kennen op dezelfde manier waarop je een ui pelt: laagje per laagje kom je dichter bij de kern. Het is een schrijnend verhaal dat meerdere kanten kent. Niet alleen William zelf heeft er invloed op, ook zijn tantes en de vriend die hij als kind had, vormen onmisbare schakels. Je begrijpt als lezer steeds beter hoe het zover is gekomen met William, hoe hij uiteindelijk de haveloze, zwijgzame man geworden is die hij nu is. Die niet voor zichzelf kan zorgen en die moet opgenomen worden in een kliniek.
De hoofdstukken in het heden vertellen je zowel over hoe het William tijdens zijn opname vergaat, als over het verhaal van Helen en Gil. Vooral de behandeling van William interesseerde me, de affaire van Helen en Gil iets minder. Daarvoor vond ik Gil veel te onsympathiek.
Het resultaat van deze verhaallijnen is een emotioneel relaas over opvoeding, schuld, vrijheid, hoop en mentale gezondheid. Het is bovendien losjes geïnspireerd op een waargebeurd verhaal.
Hoewel de titel ‘Een vriendschap’ nogal nietszeggend is, schuilt er een gelaagd verhaal achter. De hoofdstukken spelen zich afwisselend in 1964 en in het verleden af.
De hoofdstukken in het verleden brengen je antichronologisch steeds verder terug de tijd in. Je leert William kennen op dezelfde manier waarop je een ui pelt: laagje per laagje kom je dichter bij de kern. Het is een schrijnend verhaal dat meerdere kanten kent. Niet alleen William zelf heeft er invloed op, ook zijn tantes en de vriend die hij als kind had, vormen onmisbare schakels. Je begrijpt als lezer steeds beter hoe het zover is gekomen met William, hoe hij uiteindelijk de haveloze, zwijgzame man geworden is die hij nu is. Die niet voor zichzelf kan zorgen en die moet opgenomen worden in een kliniek.
De hoofdstukken in het heden vertellen je zowel over hoe het William tijdens zijn opname vergaat, als over het verhaal van Helen en Gil. Vooral de behandeling van William interesseerde me, de affaire van Helen en Gil iets minder. Daarvoor vond ik Gil veel te onsympathiek.
Het resultaat van deze verhaallijnen is een emotioneel relaas over opvoeding, schuld, vrijheid, hoop en mentale gezondheid. Het is bovendien losjes geïnspireerd op een waargebeurd verhaal.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van charlieleest
Gesponsord
Wanneer een bekende influencer wordt ontvoerd is het aan herstellend criminoloog Jackie Laurijssen de taak om haar veilig terug te halen. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
