Spannende roman

‘De jaagster’ start in 1950. Een aantal oorlogsmisdadigers is berecht in Neurenberg, maar iedereen heeft de draad weer opgepakt in Europa. Vele misdadigers leven ongestraft onder andere namen in Europa of zijn geëmigreerd. Ian is geen journalist meer, maar samen met Tony, een Poolse Jood, runt hij in Wenen een bureau dat oorlogsmisdadigers opspoort. Ze horen getuigen en gaan op zoek naar ongestrafte nazimisdadigers. Zo zijn ze gestuit op “Die Jägerin” tijdens een getuigenis in Neurenberg. Ian is persoonlijk geïnteresseerd in deze vrouw. Ze heeft zes kinderen vermoord. Een van die zes kinderen was de jongere broer van Ian. Onverwacht komt Nina naar Wenen. Zij intensiveert de zoektocht naar deze vrouw.

In Boston woont Jordan MacBride samen met haar vader die een antiekzaak heeft. Jordan houdt van fotograferen, en wil niets liever dan fotografe worden, maar haar vader vindt studeren niets voor een meisje. Dan ontmoet hij Anneliese Weber die een dochtertje Ruth heeft. Jordan wantrouwt haar stiefmoeder. Is haar onbehagen wel terecht?


Quinn heeft een vlotte, gemakkelijk leesbare schrijfstijl. Moeiteloos verweeft ze historie, non fictie en fictie met elkaar. Op een boeiende wijze schrijft ze over Nina, Jordan, Ian en Tony wiens levens met elkaar verstrengeld worden. Ze heeft kennis van zaken. Ademloos lees je over de opleiding en vluchten van Nina. Quinn heeft veel onderzoek gedaan. Ze heeft invoelingsvermogen en dat lees je.


‘De jaagster’ bestaat uit twee delen. In het eerste deel komen ook het Interbellum en de Tweede Wereldoorlog aan bod. In het tweede deel gaat het vooral om de zoektocht en de tijd na de oorlog. Vanaf het begin ben je geboeid en wil je alleen maar doorlezen. Eerlijkheidshalve vond ik het tweede deel minder boeiend, mede omdat een en ander onwaarschijnlijk is, maar ‘De jaagster’ is een goed boek, en ik heb genoten van de beschrijving van het voor mij nieuwe onderwerp “Nachthexen”.

Ik las ‘De jaagster’ in twee dagen uit.