Tegen wil en dank

Een boek dat allang op me lag te wachten maar telkens opzij werd geschoven. In december deze dan toch eindelijk gelezen.

Ik moest even wennen aan de manier van schrijven en de verongelijkheid/tegenzin waar het boek mee lijkt geschreven. Eigenlijk wilde hij niet meer schrijven uit frustratie over het gebrek aan erkenning, maar door een lening aan zijn zwager moest er dan toch een boek komen, dit boek.

Maar na een lastige start greep het boek, het verhaal, Pieter & zijn vrouw, en Rusland mij. Zoals de ondertitel al zegt is het een autobiografisch boek. Aan de hand van zijn leven neemt hij je, niet noodzakelijkerwijs chronologisch, mee door zijn avontuurlijk leven en aan de hand daarvan door de geschiedenis van Rusland van de laatste honderd jaar.

Na dit boek hou ik meer van Rusland en ben ook zeker van plan meer van Pieter Waterdrinker te gaan lezen.